(ေဆာင္းပါးရွင္ - ျမင့္ေငြ (ေမာ္ကၽြန္း))
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ပစၥကၡ အေျခအေနကို ရဲ၀့ံစြာ အမွန္အတိုင္း သံုးသပ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၂၀၁၅ မတိုင္မီ (သို႔မဟုတ္) ၂၀၁၅ မွာ ႀကီးမားေသာ ေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္လို႔ ျမင္မိပါသည္။ စာဖတ္သူမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားသူမ်ားကလည္း ထိုနည္းႏွင္ႏွင္ သံုးသပ္ၾကၿပီး ရင္ေလးေနမိၾကပါသည္။ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနေသာ အေျခအေနမ်ား၊ အတိတ္ကျဖစ္ခဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ဆက္စပ္ၿပီး အနာဂတ္အတြက္ ျဖစ္လာႏိုင္ေျခမ်ားကို တြက္စစ္မိျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေျမာက္ဘက္မွ ေတာက္ဘက္ဖ်ားအထိ စိစစ္ၾကည့္လွ်င္ ျပႆနာေတြ၊ စိန္ေခၚမႈေတြက မ်ားျပားလွပါ၏။ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ အနာသိမွ ေဆးရွိမည္မို႔ အနာကို မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မေနဘဲ ဓာတ္မွန္႐ိုက္သင့္ ႐ိုက္၊ အီးစီဂ်ီ႐ိုက္သင့္က ႐ိုက္ စသည္ျဖင့္ တိက်မွန္ကန္စြာ စစ္ေဆးၿပီး အနာႏွင့္ေဆး တည့္ေအာင္ေပးဖို႔ ႀကိဳးစားၾကရပါမည္။
ကြၽန္ေတာ္သည္ ပါတီအစြဲကင္းၿပီး ဒီမိုကေရစီကို ျမတ္ႏိုးစြာလိုလားေသာ ျပည္သူထဲမွ တစ္ေယာက္သာျဖစ္ပါ၍ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္ေသာ အေျခအေနေတြကို ဖန္တီးတည္ေဆာက္ၾကရန္၊ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္ေသာ အလုပ္ကုိ တက္ညီလက္ညီ ေဆာင္ရြက္ၾကရန္၊ ထားသင့္ထားထုိက္ေသာ လူႀကီးလူေကာင္းစိတ္ (တစ္နည္းအားျဖင့္) တိုင္းျပည္၏အေရး မိဘျပည္သူမ်ား၏ မ်က္ႏွာကို ေထာက္ထားေရွး႐ႈေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားေကာင္းတို႔၏ စိတ္ထားမ်ားျဖင့္ သေဘာထားႀကီးရင့္စြာ ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ အခ်ိန္တန္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုပါသည္။
ယခု ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံတြင္ အတိတ္မွ ပံုရိပ္ဆိုးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ေနေသာ အစိုးရ၊ အတိတ္၏အရိပ္မ်ား ထိုးျခင္းခံေနရေသာ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ၊ လူထုခ်စ္ခင္ေလးစား အားထားရေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားတို႔၏ ေရွ႕ေဆာင္အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႏွင့္ အျခားေသာ တိုင္းရင္းသားပါတီမ်ား အပါအ၀င္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား စသည္ျဖင့္ အင္အားအစုအဖြဲ႕မ်ားကို ေတြ႕ရပါမည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ တပ္မေတာ္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ အပစ္အခတ္ရပ္စဲ႐ံုသာမက ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ရမည့္ အခက္အခဲမ်ား၊ အမိႏိုင္ငံ၏ ေျမေအာက္သယံဇာတ အသံုးခ်မႈမ်ား၊ ေရာင္းခ်ျခင္း၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးျခင္းႏွင့္ ျပည္သူတုိ႔၏ မေက်နပ္မႈမ်ား၊ ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရး ပဋိပကၡမ်ား စသည္ျဖင့္ ဒီမိုကေရစီခရီး၏ စိန္ေခၚမႈမ်ားကုိလည္း ေတြ႕ရပါမည္။
ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ “ဘာလုပ္ၾကရင္ ေကာင္းမလဲ” ဟု မစဥ္းစားမီ ျပႆနာ မ်ား၊ စိန္ေခၚမႈ အခက္အခဲမ်ားကို ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ သေဘာထားကြဲလြဲမႈ၊ တင္းမာမႈ၊ ဆန္႔က်င္ဘက္အုပ္စုမ်ား၊ အစုအဖြဲ႕မ်ား၊ တိုင္းရင္းသားမ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား အားလံုးေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ မည္သို႔ေသာ စိတ္ထားမ်ဳိးႏွင့္ ေျဖရွင္းညႇိႏႈိင္း ေဆာင္ရြက္မလဲဟူေသာ အေတြးျဖင့္ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို အရင္ႀကိဳတင္ျပဳျပင္၍ ေဆာင္ရြက္သင့္ၾကသည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ယူဆပါသည္။
ထုိသုိ႔ ျပႆနာအရပ္ရပ္ကို ေျဖရွင္းရန္ စိတ္သေဘာထားႀကီးရင့္ႏိုင္မႈ မရွိလွ်င္၊ အတၱအစြဲမ်ား ဖယ္ခြာ၍ မိဘျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵ၊ မိဘျပည္သူမ်ား၏ အသံကို နားမေထာင္ဘဲ ငါ့ျမင္းငါစိုင္း စစ္ကိုင္းေရာက္ေရာက္ ပံုစံမ်ဳိးျဖင့္ သေဘာထားကြဲလြဲသူကို ရန္သူပမာ သေဘာထားေနၾကလွ်င္ ရင္ထဲ၌ မရွင္းလင္းဘဲ၊ မျဖဴစင္ဘဲ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ တၿခိမ့္ၿခိမ့္ က်င္းပေန႐ံု၊ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေျပာေနၾက႐ံု၊ မွတ္တမ္းတင္ေနၾက႐ံု၊ အုပ္စုအသီးသီးကလည္း မိမိတို႔ေျပာလိုရာကိုသာ တစ္ဖက္သတ္ေျပာေန၊ ေရးေနၾက႐ံုျဖင့္ ယာညက္ၾကက္ပန္းျဖစ္ၿပီးလွ်င္ ေဘးလူစားသြားပါလိမ့္မည္။ တုိင္းျပည္အေျခအေန ပို၍ဆိုးရြား သြားပါလိမ့္မည္။
အတိတ္ကခါးသီးေသာ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားေၾကာင့္ မိဘျပည္သူ အမ်ားစုသည္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ား၊ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားမ်ားအေပၚ ယုံၾကည္ကိုးစား အားထားေမွ်ာ္လင့္ၾကသည္မွာ ထင္ရွားလွပါသည္။ သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႕တြင္ ႏိုင္ငံေရးပါးမ၀ေသာ အေျပာအဆို၊ အျပဳအမူမ်ား၊ တစ္ဆင့္ခ်င္းသြားရမည့္ အလုပ္ကုိ ခုန္ေက်ာ္ပ်ံလႊားသြားမိ၍ ေကာင္းက်ဳိးထက္ ဆိုးက်ဳိးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ရသည္မ်ား၊ မိဘျပည္သူတို႔၏ ဒုကၡတရားမ်ားကို ဥေပကၡာျပဳသည့္ သေဘာဆန္သည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၊ ၿမိဳ႕နယ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ ေအာက္ေျခမွ လူငယ္၊ လူရြယ္၊ လူလတ္ အေတာ္မ်ားမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးအေတြ႕အၾကံဳႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး၀မ္းစာ အားနည္းမႈမ်ား၊ မိမိတို႔၏ လိုအပ္ခ်က္၊ ေပ်ာ့ကြက္၊ ဟာကြက္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းျပဳျပင္ရေကာင္းမွန္း မသိေသာ အခ်က္မ်ားက ျပည္သူလူထု၏ စိတ္ပ်က္ျခင္း၊ အယံုအၾကည္ ကင္းမဲ့လာျခင္းတို႔ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရႏိုင္ပါသည္။
အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီး၊ လူပုဂၢိဳလ္ အသီးသီးတုိ႔အား ေမးခြန္းတစ္ခုကို ေလးနက္စြာ ေမးခ်င္ပါသည္။ “တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအေပၚ အမွန္တကယ္ ခ်စ္ၾကပါရဲ႕လား” မိမိတို႔ ေသြးသားထဲတြင္ ႐ိုးတြင္းျခင္ဆီစိမ့္မွ် တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအေပၚ ခ်စ္ပါသည္ဆိုလွ်င္...
(၁) အတိတ္ကအျဖစ္ဆုိးမ်ားကို သင္ပုန္းေခ်ေမ့ေဖ်ာက္၍ သေဘာထားႀကီးရင့္မႈကို ျပၾကပါ။
(၂) အတိတ္ကစ႐ိုက္ဆိုးမ်ား၊ အက်င့္ဆိုးမ်ားကို ျပင္ၾကပါ။
(၃) တိုင္းတစ္ပါးသားတို႔ ၀င္ေရာက္ျခယ္လွယ္ လႊမ္းမိုးမႈမ်ားကို ကန္႔သတ္စိစစ္ၿပီး တိုင္းရင္းသားတို႔၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံခြင့္မ်ားကို ဦးစားေပးၾကပါ။
(၄) တိုင္းရင္းသား မိဘျပည္သူမ်ား၏ဘ၀ ျပည့္စံုဖူလံုစြာ ရပ္တည္ႏိုင္ေရးအတြက္ နည္းလမ္းမ်ားရွာၾကံ ေထာက္ပံ့ကူညီေပးၾကပါ။ (ဥပမာအားျဖင့္ လယ္မဲ့၊ ယာမဲ့ အျဖစ္ဆိုးမ်ားကို အျမန္ကုစားေပးၿပီး စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရးက႑မ်ားကို တိုးတက္လာေစရန္ ႏိုင္ငံျခားသို႔ ပညာေတာ္သင္မ်ား ေစလႊတ္ျခင္း၊ နည္းပညာမ်ားျဖန္႔ျဖဴးျခင္း၊ အလုပ္လက္မဲ့မ်ားအတြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ဖန္တီးေပးျခင္း)
(၅) စမ္းသပ္ျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ေနေသာ ပညာေရးစနစ္ကို လူသားအရင္းအျမစ္မ်ား အမွန္တကယ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီး တိုင္းျပည္အား အက်ဳိးျပဳႏိုင္သည့္ ပညာေရးစနစ္ကို အလ်င္အျမန္ဆံုး ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေပးၾကရန္။
(၆) ေအာက္ေျခလူတန္းစား မိဘျပည္သူမ်ား၏ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားကို ထဲထဲ၀င္၀င္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကေသာ လူမႈေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ စရိတ္မွ်ေပးစရာမလိုေသာ က်န္းမာေရးစနစ္ကို ထူေထာင္ေပးၾကပါ။
(၇) လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္၍ ျပံဳးျပ႐ံုသာမဟုတ္ဘဲ တစ္အူထံု႔ဆင္း ညီရင္းအစ္ကို စိတ္ထားျဖင့္ စစ္မွန္ေသာ “ျပည္ေထာင္စုႀကီး ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရး” ကို မာယာသာေဌယ် ကင္းကင္းျဖင့္ ေဖာ္ေဆာင္ေပးၾကပါ။
(၈) မိမိအိမ္သို႔ ေရာက္လာေသာ ‘ဧည့္သည္’ သည္ မိမိအိမ္၏ စည္းကမ္းကို လိုက္နာ၍ ဧည့္သည္ပီသစြာ ေနရမည္မွာ ဓမၼတာမို႔ လူ႔အခြင့္အေရးေပတံသည္ ေနရာတကာ အသံုးျပဳ၍ မရႏိုင္ေၾကာင္းကို နားလည္သေဘာေပါက္ၿပီးလွ်င္ ရွဥ့္လည္းေလွ်ာက္သာ ပ်ားလည္းစြဲသာ ဥပေဒမ်ား ေရးဆြဲထားၾကမွသာ “လူၿမိဳ” သည့္ေဘးမွ ကင္းေ၀းႏိုင္မည္ကိုလည္း သတိခ်ပ္ေပးၾကပါ။
(၉) သဘာ၀ သယံဇာတမ်ားသည္ မကုန္ခန္းႏိုင္ေသာအရာ မဟုတ္သည္ကို သိနားလည္ၿပီး ေရရွည္ကိုမၾကည့္ ထင္သာျမင္သာမရွိဘဲ မိဘျပည္သူမ်ား၏ သေဘာဆႏၵကို ဆန္႔က်င္ကာ မည္သည့္စီမံကိန္းကိုမွ် မလုပ္ေဆာင္သင့္ပါ။
(၁၀) ႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ဳိးအက်ဳိးကို အသာထား ဘနဖူးသိုက္တူးရန္ ၀န္မေလးေသာ အတၱ၀ါဒီ ခ႐ိုနီႀကီးမ်ား၏ ပက္စက္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို မသိက်ဳိးကြၽန္ ျပဳမေနဘဲ အလ်င္အျမန္ ရပ္တန္းက ရပ္ပစ္ၾကပါ။
(၁၁) မိဘျပည္သူတို႔၏ သား၊ သမီးမ်ားဖစ္ၾကၿပီး တုိင္းျပည္အတြက္ အသက္စြန္႔ရန္ ၀န္မေလးေသာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႀကီးသည္လည္း မိဘျပည္သူတို႔၏အသံ၊ မိဘျပည္သူတုိ႔၏ဘ၀ကို အမွန္အတိုင္း သိျမင္၍ မိဘျပည္သူတို႔၏ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္းျဖင့္ တပ္မေတာ္၏ ဂုဏ္သိကၡာ ပိုမိုႀကီးမား တိုးတက္ေစရန္ ေဆာင္ရြက္ေပးၾကပါ စသည္ျဖင့္ ျဖစ္ေစခ်င္ေသာ၊ လိုလားေတာင့္တေသာ အခ်က္မ်ားကို ျပည္သူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ရင္ဖြင့္တင္ျပလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ေသာ တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိး အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ၾကရာတြင္ ပုဂံေခတ္ ေက်ာက္စာတစ္ခ်ပ္ျဖစ္ေသာ “သိဃၤသူ႔သမီး” ေက်ာက္စာထဲ၌ သိဃၤသူ႔သမီးက “အခ်င္းခ်င္း အမ်က္အဤ တေစ့မရွိ ခ်စ္ေသာမ်က္စိျဖင့္ ႐ႈၾကေစကုန္၏” ဟူ၍ ေရးထုိးထားသကဲ့သို႔ပင္ တစ္ဖြဲ႕ႏွင့္တစ္ဖြဲ႕၊ တစ္သင္းႏွင့္တစ္သင္း၊ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အျပစ္ျမင္ေသာ မ်က္စိျဖင့္ မၾကည့္ဘဲ ခ်စ္ခင္ေသာမ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္႐ႈကာ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအေရး ေဆြးေႏြးခ်စ္ၾကည္စြာ ေဆာင္ရြက္ေပးၾကပါဟူ၍ ျပည္သူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ဆႏၵမ်ားကို ေရးသားလိုက္ရပါသည္။
((၅၂)ႏွစ္ေျမာက္ 7 July အထိမ္းအမွတ္ ပန္းေခြခ်ဂါရ၀ျပဳျခင္းကို ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အအံုေဟာင္းေနရာ၌ ဇူလုိင္ ၇ ရက္က ျပဳလုပ္စဥ္)
ACM Credit To:Eleven Media Group
http://www.ayechanmon-news1.com/
Post a Comment