စကားအရာ အဂၤါဆယ္ပါး အေလးထား

လူတို႔သည္ တစ္ဦး တစ္ေယာက္တည္း ေနထိုင္ၾကသည္ မဟုတ္ဘဲ လူအခ်င္းခ်င္း ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံၾကကာ လူမႈ အသိုင္းအဝိုင္း အတြင္း ေနထိုင္ၾက ရျခင္းေၾကာင့္ လူမႈ ဆက္ဆံေရး သည္ လူတိုင္းအတြက္ အလိုအပ္ဆံုး ျဖစ္သည္။ လူတစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ေန႔စဥ္ေျပာဆို ဆက္ဆံၾကရာ၌ သတိျပဳဖြယ္ စကားအရာ အဂၤါဆယ္ပါးကို ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္း မ်ားက သြန္သင္ခဲ့ ၾကသည္။
စကားအရာ အဂၤါဆယ္ပါးမွာ ေျပာခ်ိန္ ေျပာခြင့္သင့္မွ ေျပာဆိုျခင္း၊ ဟုတ္မွန္ေသာ စကားကိုသာ ေျပာဆိုျခင္း၊ တရားႏွင့္ စပ္သည္ကိုသာ ေျပာဆုိျခင္း၊ အက်ဳိးႏွင့္ ယွဥ္သည္ကိုသာ ေျပာဆိုျခင္း၊ ခ်စ္ဖြယ္ေသာ စကားကိုသာ ေျပာဆိုျခင္း၊ ၿပံဳးရႊင္ျခင္းကို ေရွးဦးျပဳ၍ ေျပာဆိုျခင္း၊ မပိုမလြန္ ခ်င့္ခ်ိန္၍ ေျပာဆိုျခင္း၊ အေဆာတလ်င္ မေျပာဆိုျခင္း၊ ျပည္ႀကီးသူ ျပည္ႀကီးသား (ၿမိဳ႕ႀကီးသူ ၿမိဳ႕ႀကီးသား ကိုဆိုလို၏) တို႔၏ ဓေလ့ထံုးစံ သို႔လုိက္၍ ေျပာဆိုျခင္း၊ သန္႔ရွင္း ေသခ်ာ အကၡရာဌာန္၊ က႐ိုဏ္း က်ေအာင္ ေျပာဆိုျခင္း တို႔ ျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ ေနခ်ိန္၌ ျပည္သူ အခ်င္းခ်င္း မုန္းတီးမႈ ျဖစ္ေပၚ ေစသည္မ်ားကို ေရွာင္ၾကဥ္ၾကရန္ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ က ဇူလိုင္ ၁ ရက္တြင္ ေရဒီယိုမွ ေျပာၾကားသည့္ မိန္႔ခြန္း၌ '' ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ဟာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေပါင္းစံု၊ ဘာသာ ေပါင္းစံုနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ၿပီး ဒီလို ႏုိင္ငံမ်ဳိးမွာ ႏုိင္ငံသား အားလံုးအေနနဲ႔ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး သဟဇာတ ရွိရွိ ေနထိုင္ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ ႏုိင္မွသာ တိုင္းျပည္ အတြင္းမွာ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းမႈမ်ား ရွိလာၿပီး လက္ရွိ ေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းမ်ား ေအာင္ျမင္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ေအာင္ျမင္ႏုိင္ဖို႔ အတြက္ တိုင္းျပည္ အတြင္းမွာ ရွိၾကတဲ့ ျပည္သူမ်ား အၾကားမွာ မုန္းတီးမႈမ်ား ျဖစ္ပြားေစမယ့္ ျပဳမူေျပာဆုိ ေရးသားမႈမ်ား နဲ႔ လႈံ႕ေဆာ္မႈ မ်ားကို ေရွာင္ရွားၾကဖို႔ တိုက္တြန္းအပ္ ပါတယ္။ ႏုိင္ငံသား အခ်င္းခ်င္း၊ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း အမုန္းတရား ေတြေၾကာင့္ စည္းလံုး ညီၫြတ္မႈ ပ်က္ျပားၿပီး ျပည္သူေတြ ဒုကၡမ်ဳိးစံု ေတြ႕ႀကံဳ ေနၾကရတာကို ကမၻာ့ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ရပ္မ်ားက သက္ေသျပ ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏုိင္ငံသားမ်ား အၾကား အမုန္းတရား ပြားမ်ားေစမယ့္ အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆုိ၊ အေရးအသား မ်ားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အေနနဲ႔ ႐ႈတ္ခ်ျပစ္တင္ ဆန္႔က်င္ၾက ရမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္ ... '' ဟူ၍ ထည့္သြင္း ေျပာၾကား ခဲ့သည္။
ဂ်ာနယ္လစ္ တို႔သည္ ပုထုစဥ္ သဘာဝအတိုင္း မိမိတို႔ ႀကီးျပင္း က်င္လည္ခဲ့ ရသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္၏ ဓေလ့စ႐ိုက္ႏွင့္ အေတြးအျမင္ မ်ားကို လုပ္ငန္းခြင္သို႔ ယူလာတတ္ၾက သကဲ့သို႔ လက္ရွိ က်င္လည္ ေနရေသာ လုပ္ငန္းခြင္ ပတ္ဝန္းက်င္မွ ဓေလ့စ႐ိုက္ တို႔ကလည္း ဂ်ာနယ္လစ္တို႔ အေပၚ လႊမ္းမိုးမႈ ရွိၾက ျပန္သည္။ မည္သုိ႔ပင္ ရွိေစကာမူ လုပ္ငန္း သေဘာအရ လိုက္နာရမည့္ စည္းကမ္းႏွင့္လူ႔ အသိုင္းအဝိုင္း အတြင္း ေစာင့္ထိန္း ရမည့္ က်င့္ဝတ္သီလ တို႔ကို ခါးဝတ္ပုဆိုး ပမာ ၿမဲၿမံစြာ ေစာင့္ထိန္းၾကရန္ တာဝန္ရွိသည္။
ေရွးအခါက သူဆင္းရဲ တစ္ေယာက္သည္ ဓားမ တစ္ေခ်ာင္းကို စြဲကိုင္လ်က္ ဟင္းလ်ာရွာရန္ ထြက္လာစဥ္ ျမစ္ဆိပ္အနီး ေတာင္ပို႔ တစ္ခုသို႔ ေရာက္ေသာ္ ဖြတ္ႀကီး တစ္ေကာင္ ေတာင္ပို႔ အတြင္းသို႔ ေျပးဝင္ သြားသည္ကို ျမင္သျဖင့္ ေတာင္ပို႔ အဝကို တူး၍ ေစာင့္ေန ေလသည္။ ဖြတ္ႀကီးသည္ ထိုအေပါက္ဝမွ မထြက္ဘဲ အျခား တစ္ေပါက္မွ ထြက္၍ ျမစ္ထဲသို႔ ေျပးဆင္း သြားသည္ကို သူဆင္းရဲ ျမင္ေလလွ်င္ ဓားမျဖင့္ လွမ္းေပါက္ လိုက္ရာ ဖြတ္ကို မထိဘဲ ဓားမသာ ျမစ္ထဲသို႔ က်သြားသည္။ သူဆင္းရဲ အဖို႔ လက္နက္မဲ့ ျဖစ္ကာ အျခားဟင္းလ်ာကို မရွာ ႏုိင္ေတာ့ဘဲ လက္မိႈင္ခ် ရေတာ့သည္။
သို႔ျဖစ္၍ ဤပံုျပင္ အတုိင္း ႏုိင္ငံသား အားလံုး မူလက ရွိၿပီးေသာ စည္းလံုး ညီၫြတ္မႈ ပ်က္ျပား ၾကေသာ္ ဆံုး႐ံႈးမႈမ်ား ႏွင့္သာ ႀကံဳေတြ႕ ၾကရၿပီး ေရွ႕ခရီး မဆက္ႏုိင္ဘဲ ဖြတ္မရ ဓားမဆံုး သကဲ့သို႔ ျဖစ္ခဲ့ရသည့္ သာဓက မ်ားစြာ ရွိၿပီး ျဖစ္ရကား စကားအရာ အဂၤါဆယ္ပါး ကို တိုင္းရင္းသား ျပည္သူ တစ္ရပ္လံုးက အေလးထား ၾကပါရန္ တုိက္တြန္း ႏႈိးေဆာ္ လိုက္ရ ပါသည္။ ။
( အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ )

ACM Credit To:The Myawady Daily
http://www.ayechanmon-news1.com/

Like