ျမစ္ႀကီးနားမွာေနတဲ့ အဘုိးအုိတစ္ဦးဟာ ရန္ကုန္ကသားဆီကုိဖုန္းဆက္ပါတယ္…
“နားေထာင္ငါ့သား… မင္းအေမနဲ႔ငါနဲ႔ ကြာရွင္းေတာ့မယ္… ေလးဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္ ဒုကၡခံလာရတာ ငါ့အတြက္ေတာ္သင့္ၿပီ…”
“အေဖ… ဘာေတြေျပာေနတာလဲ…” သားျဖစ္သူက ထိတ္လန္႔တၾကားေအာ္ေျပာလိုက္တယ္…
“ငါတို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နည္းနည္းမွထပ္မေတြ႔ခ်င္ေတာ့ဘူး…” အဘိုးအုိက ဆက္ေျပာတယ္… “ငါသူ႔မ်က္ႏွာကိုျမင္ရမွာလည္း စိတ္ကုန္တယ္… ၿပီးေတာ့ ဒီအေၾကာင္းေတြေျပာရမွာလည္း စိတ္ကုန္တယ္… ေမာ္လၿမိဳင္က မင့္အမဆီကို မင္းပဲဖုန္းဆက္ေျပာလိုက္ေတာ့…” လို႔ ေျပာၿပီးေတာ့ အဘိုးအုိဖုန္းခ်သြားတယ္….
သားျဖစ္သူက စိုးရိမ္လာတာေပါ့… ဒါေၾကာင့္ သူ႔အမဆီကို ဖုန္းဆက္ၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပတယ္….
သူ႔အမက “ဘုရားေရ… သူတုိ႔ကြာရွင္းေတာ့မယ္ဟုတ္လား…” လို႔ဆုိၿပီးေတာ့ သူ႔အေဖဆီကို ခ်က္ခ်င္းဖုန္းေခၚပါတယ္…
“အေဖတုိ႔ ဘာလို႔ကြာရွင္းရမွာလဲ… ဘာမွေလွ်ာက္လုပ္မေနနဲ႔… သမီးတို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ဒီကိစၥကိုေဆြးေႏြးဖို႔ မနက္ျဖန္ေလယာဥ္နဲ႔ထြက္လာမယ္… သမီးတုိ႔မေရာက္မခ်င္း ေရွ႕ေနလည္းမေခၚနဲ႔… ဘာစာရြက္စာတမ္းမွလည္းမလုပ္နဲ႔… သမီးေျပာတာၾကားတယ္မလား… ဒါပဲ” ဆုိၿပီး ဖုန္းခ်သြားပါတယ္…
အဘိုးအိုက သူ႔ဇနီးဘက္ကိုလွည့္ၿပီးေျပာလုိက္တယ္… “အဆင္ေျပတယ္ မိန္းမေရ… သူတို႔ဒီသီတင္းကၽြတ္ကို သူတို႔စရိတ္နဲ႔သူတို႔ အိမ္ျပန္လာၾကလိမ့္မယ္…”
ႏႈိင္းရင့္ေႏြ
Lwin Pyin
Post a Comment