ၾကည့္ေပး၊ ၾကည့္ေန၊ ၿပီးေတာ့ ၾကည့္ေသ Aye Chan Mon Aye Chan Mon

ေမာင္သာခ်ိဳ
အတဲြ (၁၃)၊ အမွတ္(၉)

(တစ္)

သူ သူ႔အလုပ္ေတြကုိ လက္စသတ္လုိက္ေတာ့ ညေနေျခာက္နာရီေက်ာ္ပါၿပီ။ သည္အိမ္သုိ႔ မနက္ေတာ္ေတာ္ေစာေစာကတည္းကပင္လွ်င္ သူေရာက္ရိွ၍ လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မနက္ေစာေစာအိပ္ရာကထ၊ ကုိယ္လက္သန္႔စင္၊ အေမအုိႏွင့္ အေဖမရိွေတာ့ေသာ ကေလးသံုးေယာက္အတြက္မရိွ ရိွတာကေလးမ်ားႏွင့္ တစ္ေန႔တာ စားဖို႔၊ ေသာက္ဖို႔ စီစဥ္ေပးၿပီးသည့္ေနာက္ အိမ္ဘက္ကုိ တစ္ခ်က္လွည့္ခဲ့ပါဦးဟု အမွာရိွေသာ ထိုအိမ္သုိ႔ ရွစ္နာရီ၀န္းက်င္မွာ သူေရာက္ပါသည္။ အလုပ္လုပ္ဖို႔။ ဟုတ္ပါသည္။ အလုပ္လုပ္ဖို႔ပါ။ ဘာအလုပ္လဲဟုေတာ့ မေမးႏွင့္။ ေခါင္းစဥ္တပ္ရခက္သည့္အလုပ္။ အစံု။

အ၀တ္ေလွ်ာ္တာ ပါပါသည္။ မီးပူတုိက္တာပါပါသည္။ ငါးကုိင္၊ ဖားကုိုင္၊ ဟင္းသီးဟင္း ရြက္ေႁခြတာ၊ ဆိတ္တာ၊ င႐ုတ္သီးေထာင္းတာ၊ ပန္းကန္ေဆးတာ ပါပါသည္။ တံျမက္စည္းထလွည္းတာ၊ အိမ္ထတုိက္တာ၊ ဖ်ာေတြ ေနပူထုတ္လွန္းတာမ်ိဳးလည္း ပါပါသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂေတြ ဟုိနားေရႊ႕၊ သည္နားေရႊ႕လုပ္တာမ်ိဳး၊ ေကာ္ဖီမစ္ေျပး၀ယ္ခုိင္းတာမ်ိဳး၊ ျခင္ေဆးေခြ ေျပး၀ယ္ခုိင္းတာမ်ိဳးေတြလည္း ပါပါသည္။

ဒါ့ေၾကာင့္ သူ႔အလုပ္က ေခါင္းစဥ္တပ္ရခက္သည့္အလုပ္။ အစံု။ သည္ရပ္ကြက္ကေလးထဲမွာ သူ႔အတြက္ အားလပ္ရက္မရိွ။ တစ္အိမ္မဟုတ္၊ တစ္အိမ္မွာ သူ ေရာက္ေနတတ္ၿမဲျဖစ္ပါသည္။

အခုညေနေျခာက္နာရီ၀န္းက်င္မွာ သူ႔အလုပ္ေတြကုိ လက္စသတ္လိုက္ၿပီး ျပန္ေတာ့မယ္ဟု အိမ္ရွင္ကုိ ႏႈတ္ဆက္ေတာ့ အိမ္ရွင္က ‘ဟဲ့ေျပာဦး၊ ငါဘယ္ေလာက္ေပးရမွာလဲ’ဟု ဆိုပါသည္။ သူ႔အေျဖက ထံုးစံအတုိင္းပဲေပါ့။

‘‘ၾကည့္ေပး အစ္မရယ္’’တဲ့။

ၾကည့္ေပး၊ ဟုတ္ပါသည္ ၾကည့္ေပး။ ဘယ္ေလာက္မွန္းလဲမသိ။ အိမ္ရွင္ထိုးထည့္ေပးလုိက္ေသာ ပုိက္ဆံအလိပ္ကေလးက တစ္ေထာင္လည္းျဖစ္ႏိုင္၊ ႏွစ္ေထာင္လည္းျဖစ္ႏုိင္၊သံုးေထာင္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ အလုပ္ခ်ိန္သတ္မွတ္ခ်က္မရိွ။ အလုပ္အမ်ိဳးအစား သတ္မွတ္ခ်က္မရိွ။ အစံုလုပ္။ အနည္းအမ်ားၾကည့္ေပး။

ျမန္မာျပည္မွာ ၾကည့္ေပးေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားပါသည္။ ဘြားေအလုပ္သူက စားေသာက္ဆုိင္ေကာင္တာရိွရာဆီသုိ႔ ေျမးငယ္ကေလးကုိ စားပြဲထိုးအျဖစ္ ေခၚလာေတာ့လည္း ၾကည့္ေပးတဲ့။ ေျမာင္းေဖာ္၊ ျမက္ရွင္း၊ ၿခံစည္း႐ုိး ျပန္မတ္ေပးသည့္ ဦးႀကီးကလည္း ၾကည့္ေပးတဲ့။

ကမၻာ့ႏုိင္ငံမ်ား၌ အနိမ့္ဆံုးလစာဘယ္ေလာက္ဟု သတ္မွတ္ေနၾကခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြက အခုထိ ၾကည့္ေပးၾကတုန္း။ သဒၶါသေလာက္ စြန္႔ႀကဲပါဆုိသည့္သေဘာ။ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာပြန္းပဲ့လြန္းလိုက္တာ။

(ႏွစ္)

ဂ်ာမနီအဓိပတိ အင္ဂ်လာမာကယ္လ္ကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ၿပီး ေတာ္ေတာ့ကုိ ျပတ္သားပါသည္။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ၁ ရက္မွ စကာဂ်ာမနီႏိုင္ငံ၌ အေျခခံလစာ ၁ နာရီကုိ ၁၁ ဒသမ ၇၅ ေဒၚလာ သတ္မွတ္လုိက္ျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ အစိုးရအဖဲြ႕ကလည္း ယင္းကုိလက္ခံပါသည္။ မွ်တေသာ၀င္ေငြႏွင့္ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ဆုိေသာစကားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကုိ ေက်ာခ်မ္းေစပါသည္။ လူသည္ သူ႔အလုပ္အတြက္ ဂုဏ္သိကၡာရိွေသာ ၀င္ေငြကုိရရိွရန္ လုိအပ္ပါသည္။ ၾကည့္ေပးလုိ႔မရ။ တစ္နာရီ ၁၁ ဒသမ ၇၅ ေဒၚလာဆုိေတာ့ ျမန္မာေငြတစ္ေသာင္းလုိ႔ပဲဆုိပါေတာ့။

အေမရိကန္ႏုိင္ငံကလည္း အေျခခံအက်ဆံုးလစာကုိ တစ္နာရီ ၁၀ ေဒၚလာအထက္ပဲ သတ္မွတ္ထားပါသည္။

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက အေျခခံလစာ ၁ နာရီ ယန္း ၈၅၀။ တစ္ယန္းကုိ တစ္ဆယ္ျဖစ္ရာ ျမန္မာေငြက်ပ္ ၈၅၀၀။

ထုိင္းကမူ တစ္ေန႔ဘတ္ ၃၀၀။ တစ္ဘတ္ကုိ က်ပ္ ၃၀ ၀န္းက်င္ျဖစ္သျဖင့္ တစ္ရက္က်ပ္ ၁၀၀၀၀ ဆုိသည့္ သေဘာ။

ႏုိင္ငံအသီးသီးတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ဓနဥစၥာဆူႀကံဳနိမ့္ျမင့္ကိုလုိက္၍ အေျခခံလစာႏႈန္းထားမ်ား ကြာျခားႏုိင္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္က ထုိအေျခခံလစာျဖင့္ ထုိမိသားစု အေျခခံစား၀တ္ေနေရး ဖူလံု၏၊ မဖူလံု၏ဟူေသာကိစၥ။ ၾကည့္ေပးလုိ႔ေတာ့ မျဖစ္တန္ရာ။

(သံုး)

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္ ၁၂ ရက္က အနည္းဆံုးလုပ္ခေငြေၾကးဥပေဒကုိ ျပ႒ာန္းလုိက္ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အေျခခံလစာမည္မွ်ဟူသည္ကုိမူ ယခုထိ မဆုံုးျဖတ္ရေသးပါ။

ျမန္မာႏုိင္ငံအလုပ္သမားသမဂၢမ်ားအဖဲြ႕ခ်ဳပ္(ယာယီ)က ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တုန္းဆီက အေျခခံလစာ က်ပ္ ၇၀၀၀ ျဖစ္သင့္ေၾကာင္း ေတာင္းဆိုသံမ်ားကုိ ၾကားလုိက္ရပါသည္။ တစ္ဖန္ ယခု ၂၀၁၄ ၌ တစ္ရက္ က်ပ္ ၈၅၀၀ ျဖစ္သင့္ေၾကာင္း ေတာင္းဆိုထားသည္ဟုလည္း သတင္းေတြထုတ္ျပန္ထားၾကပါသည္။

လက္ရိွကုန္ေစ်းႏႈန္းကုိ မသိက်ိဳးကြၽန္မျပဳဘဲ၊ မျမင္ေယာင္၊ မၾကားေယာင္မေဆာင္ဘဲ၊ မ်က္စိစံုမွိတ္မထားဘဲ အလုပ္လုပ္ေသာ ျပည္သူလူထုဘ၀လံုၿခံဳမႈရရိွေစေသာ အေျခခံလစာကုိ အစိုးရက သတ္မွတ္ေပးႏုိင္ရန္ အလြန္လုိအပ္ပါသည္။

ေဟာင္ေကာင္ကလာေသာ သတင္းတစ္ရပ္၌ သူတို႔၏အိမ္ေမြးေခြးမ်ားကုိ ေက်ာင္းေပးရန္၊ ေခြးမစင္စြန္႔ၿပီးပါက တစ္႐ွဴး (Tissue)ျဖင့္ ေခြးဖင္ကုိသုတ္ေပးရန္ လစာေငြ ေဒၚလာ ၅၀၀ ျဖင့္ အလုပ္သမားအလိုရိွေၾကာင္း ေခၚေနပံုကုိ ေတြ႕ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အံ့ၾသမိပါသည္။

ပေဒသရာဇ္ေခတ္က သခင္ႏွင့္ကြၽန္၏ ဆက္ဆံမႈမ်ိဳးျဖင့္ ခုိင္းခ်င္တာခုိင္းၿပီး ၾကည့္ေပးၾကေသာ အလုပ္မ်ိဳးမွာ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာကုိ ထိပါးေစပါသည္။ လုပ္ခလစာဟူသည္မွာ သနားသျဖင့္ စြန္႔ႀကဲေပးကမ္းေသာအရာမဟုတ္ပါ။ ထိုက္တန္စြာခ်ီးျမႇင့္ရေသာေငြျဖစ္ပါသည္။

ၾကည့္ေပးေသာ ေငြကေလးျဖင့္ ၾကည့္ေနကာ ၾကည့္ေသၾကရေသာ အေနအထားမ်ိဳးေတြက လြန္ေျမာက္သင့္ပါၿပီ။

ကဲ၊ ဘယ္ေလာက္ေပးၾကမလဲတဲ့။ လူထုက ေမးထားသည့္ေမးခြန္း။ ေျဖဆုိရန္မွာမူ အစုိးရ၏ကိစၥ။ ။

Aye Chan Mon# Credit To :http://www.7daynewsjournal.com/
မိတ္ေဆြဒီလင္႔ https://www.facebook.com/excellencemediaကလစ္ေလးတခ်က္ႏွိပ္လိုက္ရုံျဖင္႔ သတင္းအစုံကို ဖတ္ရမွာပါ ႏိုပ္ဘို႔မေမ႔နဲ႔ေနာ္