ဒုကၡသည္မ်ား၏ ေပ်ာက္ဆုံးေနေသာ အဓိကအခြင့္အေရး

ႏို၀င္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔ထုတ္ The Daily Eleven သတင္းစာ၏ အယ္ဒီတာ့ အာေဘာ္

ဒုကၡသည္မ်ား၏ ေပ်ာက္ဆုံးေနေသာ အဓိကအခြင့္အေရး

ကမၻာတစ္၀န္းလံုးတြင္ ဒုကၡသည္ စခန္းေပါင္းမ်ားစြာ ျပန္႔က်ဲေနသည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ကမၻာႀကီး၌ ပဋိပကၡမ်ား မည္မွ်မ်ားျပား ေနသည္ကိုသိႏိုင္သည္။ ယခုအခါ ဒုကၡသည္ေပါင္း ၄၅ ဒသမ ၂ သန္းသည္ ကမၻာတစ္၀န္းလံုးတြင္ ျပန္႔က်ဲလ်က္ရိႇၿပီး ႏႇစ္ေပါင္း ၂၀ နီးပါးအတြင္း စံခ်ိန္တင္ အျမင့္ဆံုး ျဖစ္ေနသည္ဟု ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ မဟာမင္းႀကီး႐ံုး (UNHCR) ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ သိရသည္။ ဒုကၡသည္မ်ားအနက္ ရာခိုင္ႏႈန္း ၈၀ သည္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏႇင့္ ကေလးမ်ား ျဖစ္ေနသည္ဟု ဆိုသည္။ ယင္းဒုုကၡသည္မ်ား အနက္ ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၂၅ ႏိုင္ငံေက်ာ္ရိႇ ဒုကၡသည္ေပါင္း ၃၄ သန္းအတြက္ UNHCR က ကာကြယ္ေစာင့္ေရႇာက္မႈႏႇင့္ အသက္ကယ္ အေထာက္အပံ့မ်ား ေပးေနရသည္။ ဤအခ်က္အလက္မ်ားက ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား ျဖစ္သည္။

ႏႇစ္ (၆၀) ျပည္တြင္းစစ္ျဖင့္ မၿငိမ္းခ်မ္း ႏိုင္ေသးေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း ဒုကၡသည္မ်ား အေရးက ရင္ေလးဖြယ္ရာပင္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ခ႐ိုင္ မန္စီၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းရႇိ မိုင္းေခါင္-မေခါယန္- မုန္ဒိန္ပါ-ေကာင္ဂ်ာ-နန္႔လင္းပါ ေက်းရြာတစ္၀ိုက္တြင္ ႏို၀င္ဘာ ၁၇ ရက္က တပ္မေတာ္ႏႇင့္ ေကအိုင္ေအ တပ္မ်ားအၾကား တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားေနသျဖင့္ ဘာသာေရး တာ၀န္ရိႇသူမ်ားႏႇင့္ ေဒသဆိုင္ရာ လူမႈကူညီေရး အဖြဲ႕အခ်ဳိ႕က ႀကီးမႇဴးလ်က္ ဖြင့္လႇစ္ေပးထားသည့္ နန္႔လင္းပါ ဒုကၡသည္စခန္းမႇ ဒုကၡသည္မ်ား စခန္းကို စြန္႔ခြာထြက္ေျပး ေနရေၾကာင္း သိရသည္။ နန္လင္းပါေက်းရြာ ဒုကၡသည္စခန္းတြင္ လာေရာက္ခိုလႈံ ေနသူမ်ားမႇာ ည ၁၀ နာရီေက်ာ္တြင္ တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ေတာ့မည္ဆိုသည့္ သတင္းေၾကာင့္ ႏႇစ္ရက္ခန္႔ လမ္းေလွ်ာက္ရမည့္ မန္စီႀကီးသို႔ ညတြင္းခ်င္း ထြက္ခြာေနေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ႏို၀င္ဘာ ၁၇ ရက္ နံနက္ပိုင္းတြင္ ေသနတ္သံမ်ား၊ လက္နက္ႀကီးသံမ်ား ၾကားရၿပီး တပ္မေတာ္ႏႇင့္ ေကအိုင္ေအ တပ္မ်ားၾကား တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားေနေၾကာင္း သိရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ေအာက္တိုဘာ ၂၂ ရက္တြင္ တိုက္ပြဲျပန္လည္ ျဖစ္ပြားမႈေၾကာင့္ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ဒုကၡသည္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ရႇိၿပီျဖစ္သျဖင့္ ယခုထပ္မံ၍ စစ္ေျပးလာသူမ်ား တိုးလာမႈေၾကာင့္ မန္စီၿမိဳ႕နယ္ႏႇင့္ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္တြင္း စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ၄၀၀၀ ေက်ာ္ ရႇိေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ကခ်င္ႏႇစ္ျခင္း အသင္းေတာ္ (KBC) ဘုရားေက်ာင္း၏ စာရင္းမ်ားအရ သိရသည္။

စစ္ပြဲေၾကာင့္ ဆံုး႐ံႈးရသည့္ တစ္ခုတည္းေသာ အဓိက အခြင့္အေရးမႇာ လံုျခံဳမႈ အခြင့္အေရး ျဖစ္သည္။ တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ ေနရပ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးလာၾကရသည့္ ဒုကၡသည္မ်ား အေနႏႇင့္ ၎တို႔ခို၀င္ခဲ့သည့္ ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားမႇေန၍ ထပ္မံထြက္ေျပး ခဲ့ရျခင္းျဖင့္ ဘ၀သစ္၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ထပ္မံေပ်ာက္ဆံုး ခဲ့ရျပန္သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟူေသာ ေႂကြးေၾကာ္သံျဖင့္ အစိုးရႏႇင့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးေနၾကခ်ိန္တြင္ ဒုကၡသည္မ်ား၏ လံုျခံဳေရးကို တာ၀န္ယူေပးမည့္သူက မရိႇ။ ဒုကၡသည္မ်ား၏ စား၀တ္ေနေရး အေထာက္အပံ့မ်ား မည္သူတို႔ဆီမႇရရန္ ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ မည္သို႔မည္ပံု ရပ္တည္ေနသည္ကိုပင္ ေတြးရခက္လႇသည္။ အစိုးရ၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းႏႇင့္ ကုလသမဂၢ... မည္သူမ်ားက ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ မည္သို႔မည္ပံု တာ၀န္ယူၾကမည္ ဆိုသည္မ်ဳိးကို ေရာင္နီပ်ပ်မွ် မျမင္ရေသး။

မည္သို႔ပင္ ဆိုေစကာမူ ႏိုင္ငံ၏ အမ်ဳိးသား လံုျခံဳေရးကို ေစာင့္ေရႇာက္မႈႏႇင့္အတူ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဥပေဒကို ေလးစားလိုက္နာၿပီး ဒုကၡသည္မ်ား၏ လူ႔အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ေပးရမည္သာ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ကာကြယ္ရန္ အတြက္ တာ၀န္ရိႇ၍ ၀တၲရားေက်႐ံု ဟန္ျပပံုစံမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ အေတြ႕အၾကံဳ၊ ရင့္က်က္မႈႏႇင့္ ေမတၲာတရားတို႔ လိုအပ္ေနပါေၾကာင္း The Daily Eleven သတင္းစာက ေရးသားအပ္ပါသည္။

ေအးခ်မ္းမြန္ Credit To >Eleven Media Grouphttps://www.facebook.com/excellencemedia