အနိမ့္ဆံုး လုပ္ခလစာ သတ္မွတ္မႈႏွင့္ အလုပ္ရွင္ အလုပ္သမားတို႔ အခက္အခဲ ဘယ္လိုျဖစ္လာမလဲ

လိႈင္သာၿမိဳ႕နယ္ Master Sports ဖိနပ္စက္႐ံု အလုပ္သမားမ်ား အနိမ့္ဆံုး လုပ္ခလစာ သတ္မွတ္ေပးရန္ ၁၇ ဂ်ဴလိုင္ ၂၀၁၄ က ေတာင္းဆိုေနစဥ္။ ဓာတ္ပံု ဘိုဘို

ရန္ကုန္၊ စက္တင္ဘာ ၂၃။                 ။ ျမန္မာႏိုိင္ငံရဲ႕ အနိမ့္ဆုံး လုပ္ခလစာ ၃၆၀၀ က်ပ္ကုိ စက္တင္ဘာလ အေစာပုိင္းမွာ အတည္ျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းကဲ့သုိ႔ လုပ္သားအေရအတြက္ အမ်ားဆုံးအသုံးျပဳရသည့္ စက္႐ုံမ်ား ဆက္လက္ လည္ပတ္ရန္ ႐ုန္းကန္ေနရၿပီး အေကာင္းဆုံး ပုံစံေရာက္ေအာင္ အခ်ိန္ယူသြားရမယ္လုိ႔ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေျပာသည္။

“ကုိယ့္ လုပ္သားအေရအတြက္ကုိ ထိန္းထားဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ႀကိဳးစားေနပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အထည္ခ်ဳပ္ရဲ႕ တုိးတက္ေနတဲ့ႏႈန္းက ေျခာက္လေလာက္ ဆုိင္းသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမေျခာက္လ ေလာက္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း အလဲလဲအကြဲကြဲပါပဲ” ဟု လက္ဝါး ကုမၸဏီမ်ား အုပ္စု ဥကၠ႒ ဦးခင္ေမာင္ေအးက ေျပာသည္။

အနိမ့္ဆုံး လုပ္ခလစာေငြ ၃၆၀၀ သည္ စက္မႈဇုန္မ်ားႏွင့္  အေျခခံလုပ္သား ေစ်းကြက္တြင္ အေျပာအမ်ားဆုံး သတင္းတစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္။ အေျခခံလစာ အတည္မျပဳခင္ ဇူလုိင္လဆန္းပုိင္းမွာ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈ အလုပ္႐ုံမ်ားျဖစ္သည့္ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံမ်ား ပိတ္သိမ္းဖုိ႔အထိ ကန္႔ကြက္သည့္ အေျခအေနအထိ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။

တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ လုပ္သားေလွ်ာ့ခ်မႈ၊ အလုပ္ရွင္ႏွင့္  လုပ္သားၾကား ေျပလည္သည့္ အေျခအေနအထိ ေရာက္ေအာင္ ညႇိႏႈိင္းရျခင္း စသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားသည္ အနိမ့္ဆံုး လုပ္ခလစာ သတ္မွတ္ၿပီးေနာက္ ေပၚေပါက္လာသည့္ အေျခအေနမ်ားျဖစ္သည္။

“စက္႐ံုတစ္႐ံု ပိတ္ဖုိ႔ဆိုတာ စက္႐ံုလုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူအႏွစ္ႏွစ္အလလ စုေဆာင္းတဲ့ သူ႔ရဲ႕ သားသမီးလိုေပါ့ေလ။ အႏွစ္ႏွစ္အလလ သူတည္ေထာင္ထားတဲ့ ဒီလုပ္ငန္းတစ္ခုကို ခ်က္ခ်င္း ပိတ္ပစ္ဖုိ႔ ဆိုတာ ဒါ က်ေတာ္တို႔ အရမ္းခက္ခဲပါတယ္” ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံ စက္မႈ ကုန္ထုတ္လုပ္သူမ်ားအသင့္ အတြင္းေရးမွဴး ဦးေအာင္ကိုဝင္းက ေျပာသည္။

စက္႐ံု အလုပ္႐ံုေတြနဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ေတြရဲ႕ အခက္အခဲရွိေနသလုိ အျခားတစ္ဘက္တြင္လည္း ကုန္ေစ်းႏႈန္း ႀကီးျမင့္မႈကို ခံေနရတဲ့ စက္႐ံုလုပ္သားမ်ား၏ အခက္အခဲကလည္း တစ္ပံု တစ္ပင္ရွိေနသည္။

“၃၆၀၀ မရခင္တုန္းကေတာ့ လစာကေလ ၆ ေသာင္းခြဲပဲရတယ္။ အခ်ိန္ပိုနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ ၉၀၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ ရတာေပါ့။ ၃၆၀၀ ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အမတို႔တြက္ထားတာေပါ့ေနာ္။ တစ္သိန္းနဲ႔ အၾကမ္းဖ်င္း တစ္သိန္းနဲ႔ ရွစ္ေထာင္ရမယ္ေလ၊ အဲ့ဒီလစာကို ၿပီးလို႔ရိွရင္ အခ်ိန္ပိုကလည္း အခုတစ္နာရီကို ၉၀၀ ဆုိေတာ့ အမတို႔အေနနဲ႔ တစ္သိန္းခြဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အဆင္ေျပမွာေပါ့။ အမတို႔ နည္းနည္း ခံသာတာေပါ့” ဟု စက္မႈဇုန္ အလုပ္သမ တစ္ဦးျဖစ္သူ မေဆြေဆြဝင္းက ေျပာသည္။

အလုပ္သမားမ်ားဘက္မွ ၾကည့္ပါက ကုန္ေစ်းႏႈန္း ႀကီးျမင့္မႈ၊ အလုပ္ရွင္မ်ားဘက္မွ ၾကည့္ပါက လုပ္ငန္း လည္ပတ္ႏုိင္စြမ္းႏွင့္ ထုတ္ကုန္ေရာင္းခ်ႏုိင္မႈ အေျခအေနနည္းပါးေနသည့္ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကို ထိန္းညႇိရန္ လိုအပ္လ်က္ရွိေနသည္။

“တစ္ခ်ိဳ႕ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ လက္ရိွ ဝယ္သူေပါ့ အထည္ခ်ဳပ္မွာ ဝယ္သူလည္း ေကာင္းဖုိ႔လိုတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ခ်ဳပ္တဲ့ကာလ သတ္မွတ္ခ်က္ရိွတယ္ အဲဒီ့ေတာ့ ေအာ္ဒါကေတာ့ ေကာင္းရင္ ေကာင္းသလိုေတာ့ ဆရာတို႔ ကေလးေတြက ခ်ဳပ္ၾကရပါတယ္။ တခ်ဳိ႔က်ကေတာ့လည္း ေအာ္ဒါမေကာင္းဘူးေပါ့” ဟု အလုပ္႐ံုႏွင့္ အလုပ္သမား ဥပေဒ စစ္ေဆးေရး ဦးစီးဌာန ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးဝင္းရွိကဆိုသည္။

အနိမ့္ဆံုး လုပ္ခလစာ သတ္မွတ္ၿပီးေနာက္ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမားတို႔ၾကား ေပၚေပါက္လာသည့္ အခက္အခဲမ်ားျဖစ္သည္။ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားဘက္က လုပ္ငန္းရပ္ဆုိင္းမသြားေအာင္ ႐ုန္းကန္ေနၾကရသကဲ့သို႔ အလုပ္သမားမ်ား ဘက္ကလည္း ရပ္တည္၍ မရသည့္ အေျခအေနမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ သံုးႏွစ္ယူကာ အေၾကအလည္ ေဆြးေႏြးခဲ့ရသည့္ အနိမ့္ဆံုး လုပ္ခ လစာ သတ္မွတ္မႈသည္ ျမန္မာ့ စီးပြားေရးကို မည္သို႔ မည္ပံု ေျပာင္းလဲသြားေစမည္လဲ ဆိုသည္ကိုမူ ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမည္ျဖစ္သည္။

http://mizzimaburmese.com/article/5088