ေလထန္ကုန္း

(ေဆာင္းပါးရွင္ - နီမင္းေဆြ)

တကၠသိုလ္ေတြမွာ စနစ္ေဟာင္းနဲ႔ သင္ၾကားၾကရတဲ့ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုမွာ ကုိယ္မႏၲေလးတကၠသိုလ္ ဥပစာ (ခ) တန္းမွာ ေက်ာင္းတက္ေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အဂၤလိပ္ဖတ္စာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သင္ယူခဲ့ရပါတယ္။ စာအုပ္ေတြကလည္းေကာင္း သင္တဲ့ဆရာ ဆရာမႀကီးေတြကလည္း အလြန္ေတာ္ၾကတာမို႔ အဲဒီ အဂၤလိပ္ဖတ္စာအုပ္ေတြကုိ သင္ခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ဟာ ဘ၀တစ္ခုလုံးရဲ႕ အေပ်ာ္ရႊင္ဆုံး ကာလတစ္ခုလို႔ ေျပာရင္ေတာင္ မွားႏုိင္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီစာသင္ႏွစ္မွာ ေလးလေလာက္ပဲ ေက်ာင္းတက္လုိက္ရၿပီး မႏၲေလးတကၠသိုလ္ႀကီး ပိတ္သြားတယ္။ ေက်ာင္းႀကီးပိတ္သြားလုိ႔ ေမြးရပ္ၿမိဳ႕ေလးကုိ ျပန္လာခဲ့ရေပမယ့္ အဲဒီတုန္းက သင္ခဲ့ရတဲ့ ဖတ္စာအုပ္ထဲက ‘ေလထန္ကုန္း’ Wuthering Heights ဆုိတဲ့ ၀တၳဳဇာတ္လမ္းက ကိုယ့္ရင္ထဲကုိ ကပ္ၿငိၿပီး ပါလာခဲ့ပါတယ္။

ဒီကေန႔ ကမၻာက သတ္မွတ္ထားတဲ့ အေကာင္းဆုံး ၀တၳဳစာအုပ္ ၁၀၀ စာရင္းထဲမွာ ေလထန္ကုန္းဟာ နံပါတ္ ၁၃ ေနရာမွာ ရွိေနတဲ့အေၾကာင္း မၾကာေသးခင္ကာလက သိလုိက္ရတဲ့ အခါမွာ ဒီ၀တၳဳထဲက ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ စ႐ုိက္ေတြေၾကာင့္ ခုလုိနံပါတ္ခ်ိတ္ရတာမ်ားလားလုိ႔ ေတြးမိသြားတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီ၀တၳဳထဲက ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ႕ စ႐ုိက္ေတြဟာ ကုိယ္တုိ႔ႏုိင္ငံက လူတခ်ိဳ႕ရဲ႕ စ႐ုိက္ေတြနဲ႔ လာတူေနတယ္ ဆုိတာကုိလည္း သတိထားေနမိခဲ့တာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ႐ုပ္႐ွင္ထဲမွာေရာ အဲဒီဇာတ္ေကာင္ေတြ ဘယ္လုိေနေလမလဲဆုိတာကုိ သိခ်င္လုိ႔ ဟိုတစ္ေန႔ကေတာ့ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္က အျဖဴအမည္းနဲ႔႐ိုက္ထားတဲ့ ေလထန္ကုန္း ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကို ျပန္ရွာၿပီး ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

မစၥတာေလာ့ခြတ္ဒ္ဆိုတဲ့ ခရီးသြားတစ္ေယာက္ဟာ တစ္ရက္မွာ ႏွင္းမုန္တိုင္းေတြၾကားမွာ မ်က္စိလည္ လမ္းမွားသြားတဲ့အတြက္ ‘ေလထန္ကုန္း’ လုိ႔ အမည္ရတဲ့ အိမ္ႀကီးရခုိင္ထဲမွာ ၀င္တည္းခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီညမွာ အိမ္ပုိင္ရွင္ ‘ဟိကလစ္ဖ္’ က အိမ္အေပၚထပ္မွာ သူ႔ကုိတည္းခုိခြင့္ ျပဳခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ အဲဒီညမွာမွာပဲ သူသရဲေျခာက္ခံရလို႔ ဟိက လစ္ဖ္ကုိ သြားေျပာျပတဲ့အခါ ဟိကလစ္ဖ္ဟာ အိမ္အျပင္ကုိ သုတ္သီးသုတ္ပ်ာနဲ႔ ေျပးထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေလာ့ခြတ္ဒ္က အိမ္အကူအမ်ိဳးသမီး ‘အယ္လင္’ ကို ဒီအေၾကာင္း ဆက္ေျပာျပမိတယ္။

အဲဒီအခါမွာ အယ္လင္က ဟိကလစ္ဖ္ဟာ ‘ကက္သီ’ ရဲ႕၀ိညာဥ္ကေခၚလုိ႔ လုိက္သြားတာပါလုိ႔ေျပာၿပီး ဧည့္သည္မစၥတာေလာ့ခြတ္ဒ္ သိရေအာင္ ေလထန္ကုန္းရဲ႕ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ္က ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္ကို ခုလုိျပန္ေျပာျပပါတယ္။

ေလထန္ကုန္းအိမ္ႀကီးရဲ႕ပိုင္ရွင္ မစၥတာ ‘အန္းေရွာ’ မွာ ‘ဟင္ဒလီ’ နဲ႔ ‘ကက္သီ’ ဆုိတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္ သားတစ္ေယာက္နဲ႔ သမီးတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ တစ္ရက္မွာေတာ့ မစၥတာအန္းေရွာဟာ ‘လီဗာပူး’ ဆုိတဲ့ၿမိဳ႕ေပၚကို တက္ရင္းက ၿမိဳ႕ထဲကလမ္းေပၚမွာ အစာေရစာ ငတ္ျပတ္ေနတဲ့ ‘ဟိကလစ္ဖ္’ ဆိုတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕လုိ႔ အိမ္ကုိေခၚလာၿပီး ေမြးစားလုိက္ပါတယ္။ ဟိကလစ္ဖ္ဟာ အသားညိဳညိဳ စုတ္ခြၽန္းခြၽန္းေလးပါ။ ဟိကလစ္ဖ္ကို သားျဖစ္သူ ဟင္ဒလီက သိပ္မုန္းေပမဲ့ သမီးကက္သီကေတာ့ အေရးေပးပါတယ္။ ေနာက္မစၥတာအန္းေရွာ ကြယ္လြန္သြားၿပီး ဟိကလစ္ဖ္နဲ႔ ကက္သီတို႔ႏွစ္ဦးဟာ အပ်ိဳလူပ်ိဳေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ခ်စ္ႀကိဳက္သြားၾကပါတယ္။

တစ္ရက္မွာေတာ့ ကက္သီနဲ႔ဟိကလစ္ဖ္တို႔ဟာ ေလထန္ကုန္းအျပင္ဘက္ထြက္ၿပီး ေလွ်ာက္လည္ၾကရင္းနဲ႔ အိမ္နီးနားခ်င္းျဖစ္တဲ့ ‘လင္တန္’ မိသားစုရဲ႕ အိမ္ႀကီးနားကုိ ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီမွာ ပါတီတစ္ခု က်င္းပေနတာကို ေတြ႕ရလို႔ ျခံစည္း႐ိုးေပၚေက်ာ္တက္ၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္ၾကတဲ့အခါမွာ ကက္သီ ေခြးကိုက္ခံရပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေလထန္ကုန္းကို ကက္သီမျပန္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ လင္တန္မိသားစုရဲ႕ အိမ္ႀကီးထဲမွာပဲ နာလန္ထတဲ့အထိ ေနလိုက္ရပါတယ္။ ဟိကလစ္ဖ္ တစ္ေယာက္တည္းသာ ေလထန္ကုန္းကုိ ျပန္လာခဲ့တာပါ။

အဲဒီလို သူမ်ားအိမ္မွာေနရင္းနဲ႔ အဲဒီအိမ္ပုိင္ရွင္ သူေဌးႀကီးရဲ႕ သားျဖစ္သူ ‘အက္ဂါ’ နဲ႔ ကက္သီတို႔ ခ်စ္ႀကိဳက္သြားၾက ေတာ့တာပါပဲ။

ကက္သီသက္သာၿပီး ေလထန္ကုန္းကို ျပန္ေရာက္လာေတာ့ အက္ဂါနဲ႔ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ေကသီက အယ္လင့္ကို ေျပာျပပါတယ္။ အယ္လင္က ဒါဆုိ ဟိကလစ္ဖ္ကိစၥ ဘယ္လိုလုပ္မလဲလို႔ ေမးတဲ့အခါ ကက္သီက ‘ကြၽန္မ ဒီအဆင့္အတန္းမရွိတဲ့ ဟိကလစ္ဖ္ကို လက္ထပ္လို႔ ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ’ လို႔ ျပန္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒီစကားကို အမွတ္တမဲ့ ၾကားသြားတဲ့ ဟိကလစ္ဖ္ဟာ ေလထန္ကုန္းကေန တစ္ခါတည္း အၿပီးထြက္ေျပး သြားပါေတာ့တယ္။ သူေျပာတဲ့စကားေတြကို ၾကားသြားလို႔ ဟိကလစ္ဖ္ ထြက္ေျပးသြားတဲ့အေၾကာင္း သိလိုက္ရတဲ့အခါ ကက္သီဟာ ဟိကလစ္ဖ္ကိုျပန္ေခၚဖုိ႔ ေနာက္ကေန အတင္းလိုက္သြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မမီေတာ့ပါဘူး။ ႏွင္းမုန္တိုင္းထဲမွာ ကက္သီ လဲက်ေမ့ေျမာသြားတာပဲ အဖတ္တင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္မုိ႔ ကက္သီ့ကုိ အက္ဂါက ေနာက္ကေနလုိက္သယ္ယူၿပီး ကက္သီက်န္းမာလာေအာင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပဳစုရျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကက္သီႏွင့္ အက္ဂါတု႔ိဟာ ရင္းႏွီးသထက္ ရင္းႏွီးသြားၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ လက္ထပ္လိုက္ၾကေတာ့တာပါပဲ။

ေလထန္ကုန္းကို ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာေတာ့ဘူးလို႔ လူေတြထင္ထားၾကတဲ့ ဟိကလစ္ဖ္ဟာ ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္အၾကာမွာ ေလထန္ကုန္းကို ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ အင္မတန္မွ သားနားတဲ့ သူေဌးတစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔ ျပန္လာခဲ့တာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဟင္ဒလီဟာ အရက္သမားႀကီးလုံးလုံး ျဖစ္ေနၿပီး အေၾကြးေတြလည္း ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနပါၿပီ။ ကက္သီကို အရႊဲတိုက္ခ်င္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ဟိကလစ္ဖ္ဟာ ဟင္ဒလီ့ဆီကေန ေလထန္ကုန္းအိမ္ႀကီးကို တိတ္တဆိတ္ ၀ယ္ယူလုိက္ပါတယ္။ ဒါတင္ မကေသးဘဲ လင္တန္မိသားစုထဲက အက္ဂါ့ရဲ႕ႏွစ္မျဖစ္တဲ့ ‘အစ္ဇယ္ဘဲလား’ နဲ႔လည္း လက္ထပ္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကက္သီဟာ အသည္းကြဲၿပီး ဟိကလစ္ဖ္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာပဲ အသက္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔၀ိညာဥ္ဟာ ေလထန္ကုန္းကို အျမဲျပန္ျပန္လာၿပီး ဟိကလစ္ဖ္ကုိ အျပင္ကေန ေအာ္ေခၚေနေလ့ ရွိေတာ့တာပါပဲ။ အယ္လင္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ ဒီမွာတင္ပဲ ၿပီးဆုံးသြားပါၿပီ။ ဟိကလစ္ဖ္လည္း အဲဒီညက မစၥတာေလာ့ခြတ္ဒ္ကုိ ေဆာင့္တြန္းၿပီး အိမ္အျပင္ကုိ ေျပးထြက္သြားလုိက္တာ ဘယ္ေရာက္လုိ႔ ဘယ္ေပါက္မွန္း မသိေတာ့ဘဲ အိမ္ကုိလည္း ျပန္ေရာက္မလာေတာ့ပါဘူး။ မနက္မုိးလင္းလုိ႔ လူေတြလုိက္ရွာၾကတဲ့ အခါက်မွ ဟိကလစ္ဖစ္ရဲ႕အေလာင္းကုိ ႏွင္းေတာထဲမွာ ေတြ႕လုိက္ၾကရတာပါ။

႐ုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းရဲ႕ အဆုံးမွာေတာ့ ဟိကလစ္ဖ္နဲ႔ ကက္သီတို႔ရဲ႕ ၀ိညာဥ္ေတြဟာ တစ္ေယာက္ခါးကို တစ္ေယာက္ဖက္ၿပီး ဖုန္းဆိုးေတာထဲက ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးတစ္ခုေပၚ မွာ ေအးေအးေဆးေဆး လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကတာကို ေတြ႕လုိက္ၾကရပါတယ္။ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းဟာ ၀တၳဳထဲကအတိုင္း တစ္သေ၀မတိမ္း လုိက္႐ုိက္ထားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕အခန္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ျဖတ္ခ်န္ထားခဲ့တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီဇာတ္ကားေၾကာင့္ ‘ေလထန္ကုန္း’ ဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ရင္ထဲကို တစ္ေက်ာ့ျပန္လည္ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ျပန္ပါၿပီ။ ဟိကလစ္ဖ္နဲ႔ကက္သီတို႔ ေနာင္ဘ၀မွ ေပါင္းဖက္ၾကမယ့္ အျဖစ္မ်ိဳးကို ကိုယ္ဘယ္လိုမွ လက္သင့္မခံႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက ျပည္သူေတြအားလုံးကလည္း ကုိယ့္လုိပဲ ေနာင္ဘ၀က်မွ ဟိကလစ္ဖ္နဲ႔ကက္သီတို႔ ျပန္လည္ဆုံေတြ႕ၿပီး လက္ဆက္ၾကမယ့္ ပုံစံမ်ိဳးကုိ သေဘာက်ႏုိင္ၾကလိမ့္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဟာ ဒီဘ၀မွာပဲ အျမန္လက္ဆက္သင့္ၾကၿပီး လက္ဆက္ႏုိင္တဲ့ အေျခအေနေတြလည္း ရွိေနၾကလုိ႔ပါပဲ။ တစ္ေယာက္ရဲ႕ေစတနာကို တစ္ေယာက္က နားလည္ေနၿပီပဲ။ တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ အထင္အျမင္ လြဲမွားေနတာေတြကုိ ညႇိႏႈိင္းလုိ႔ရမွ ရႏိုင္ပါ့မလားလုိ႔ ႀကိဳတင္အေတြးေခါင္ၿပီး စိတ္ပူမေနစရာလည္း လိုမယ္မထင္ပါဘူး။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ရင္ဆိုင္ေတြ႕လုိက္ၾကရင္ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး အထင္လြဲေနတာေတြ၊ မယုံၾကည္ရဲတာေတြ စိုးရိမ္စိတ္ လြန္ကဲေနတာေတြဟာ ေႏြရာသီေရာက္တဲ့အခါ ေလထန္ကုန္း အိမ္ႀကီးနံေဘးက ႏွင္းေတြလုိ ျဖစ္သြားၾကမွာပါ။ အဲဒီအခါေရာက္မွ ဟိကလစ္ဖ္နဲ႔ ကက္သီတို႔ဟာ တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ေနာက္က် သြားပါလားလုိ႔ ထင္ေတာင္ထင္သြားႏုိင္ပါေသးတယ္။ တစ္ေယာက္ရဲ႕ စုိးရိမ္ေသာကကို က်န္တစ္ေယာက္က ေျဖေဖ်ာက္ေပးႏိုင္မွ တုိင္းျပည္အတြက္ အက်ိဳးထူးမွာလည္း ျဖစ္တယ္။

ဒီေသာကကုိ ေျဖေဖ်ာက္မေပးႏုိင္သေရြ႕ ဟိကလစ္ဖ္နဲ႔ကက္သီတို႔ရဲ႕ ဒီဇာတ္လမ္းက ဘယ္လိုမွ ေရွ႕ဆက္တုိးႏုိင္မယ္ မထင္ဘူး။

ဒါ့ေၾကာင့္ ေနာင္ဘ၀ေတြ၊ ၀ိညာဥ္ေလာကေတြ၊ ဘာေတြညာေတြ လုပ္မေနၾကပါနဲ႔ေတာ့။ သန္းေျခာက္ဆယ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေထာက္ထားညႇာတာတဲ့ အေနနဲ႔ ဟိကလစ္ဖ္နဲ႔ ကက္သီတို႔ အျမန္ဆုံး ေတြ႕ဆုံလိုက္ၾကပါေတာ့လို႔ ဒီေနရာကေန တုိက္တြန္းလိုက္ရပါတယ္။

(Wuthering Heignts ဇာတ္ကားမွ ဇာတ္၀င္ခန္းတစ္ခန္း)

Aye Chan Mon# Credit To :Eleven Media Group
မိတ္ေဆြဒီလင္႔ https://www.facebook.com/excellencemediaကလစ္ေလးတခ်က္ႏွိပ္လိုက္ရုံျဖင္႔ သတင္းအစုံကို ဖတ္ရမွာပါ ႏိုပ္ဘို႔မေမ႔နဲ႔ေနာ္