ႏွစ္ကူးအိပ္မက္

Byညီညီေဇာ္On Fri, 2016-01-01

ခုႏွစ္သကၠရာဇ္တစ္ခု ကူးေျပာင္းေတာ့မည့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္၏ ေနာက္ဆံုးညျဖစ္ သည့္ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ရက္ညတြင္ လာမည့္ႏွစ္သစ္ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ႏွစ္သစ္ ျဖစ္ပါေစေၾကာင္း ဟက္ပီးနယူးရီးယားဟု ဆုေတာင္းကာ ႏွစ္ကူးၾကသည့္အေလ့အထရွိလာၾကၿပီျဖစ္သည္။ မႏၲေလးတြင္လည္း ထိုအေလ့အထေရာက္လာခဲ့ သည္မွာ ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာခဲ့ေလၿပီ။ ဟက္ပီးနယူးရီးယားဟု ေအာ္ဟစ္ႀကိဳဆုိဖို႔အ တြက္ ည ၁၂ နာရီမထိုးမီ စုေ၀းေရာက္ရွိတတ္သည့္ေနရာကေတာ့ မႏၲေလးနန္းၿမိဳ႕ က်ံဳးအေရွ႕ေတာင္ေထာင့္၊ ေဒသအေခၚကေတာ့ ဆီဒုိးနားဟိုတယ္ရွိ၍ ဆီဒုိးနား ေထာင့္ဟု ေခၚဆုိၾကသည္။ ႏွစ္ကူးညဆုိလွ်င္ ထိုက်ံဳးေထာင့္မွာ ဆုိင္ကယ္ေတြ၊ ကားေတြ က်ပ္ညပ္လ်က္ သႀကၤန္ပဲြေတာ္အလား စည္ကားလြန္းလွသည္။

ႏွစ္သစ္ကူးေတာ့မည့္ ထိုညေလးမွာ အမ်ားေပ်ာ္သလို မေပ်ာ္ရဘဲ တာ၀န္ ေတြထမ္းေဆာင္ေနရသူမ်ားထဲတြင္ ထုိက်ံဳးေထာင့္ရွိ ယာဥ္ထိန္းအေဆာက္အအံု ငယ္ေလးအတြင္းမွ ယာဥ္ထိန္း၀န္ထမ္းတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ကိုရဲတစ္ေယာက္လည္း ပါ၀င္ပါသည္။ ကိုရဲက အသက္ (၂၈)ႏွစ္အရြယ္ လူငယ္ယာဥ္ထိန္းရဲတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ သူယာဥ္ထိန္းရဲျဖစ္ၿပီးကတည္းက ႏွစ္ကူးညတိုင္း က်ဳံးေထာင့္မွာ တာ၀န္က်တာ သည္ႏွစ္ႏွင့္ဆုိ သံုးႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ေလသည္။

ႏွစ္ကူးညေတြမွာဆုိ သာမန္ညေတြထက္ ယာဥ္ေတြက ပိုမို႐ႈပ္ေထြးလြန္း သည္။ ည ၁၀ နာရီေက်ာ္ေလာက္ေရာက္သည္ႏွင့္ ထိုက်ံဳးေထာင့္မွာ လူေတြ၊ ယာဥ္ေတြက မ်ားသထက္မ်ားလာသည္။ မီးပြိဳင့္လည္းပိတ္ေပးထား ရသည္။ မပိတ္လုိ႔လည္းမရ။ ယာဥ္ေတြက လမ္းေပၚမွာ အကုန္ပိတ္ဆုိ႔ကာ ေနရာယူ ထားၾကေလၿပီ။

ယာဥ္ေၾကာ႐ႈပ္ေထြးတတ္ခ်ိန္၊ အမႈအခင္းထူေျပာတတ္ခ်ိန္မို႔ ထိုညမ်ိဳးမွာ ယာဥ္ထိန္းရဲဲ ေလး၊ ငါး၊ေျခာက္ဦးေလာက္ ခ်ထားေပးရသည္။ ပံုမွန္ ညပုိင္း ၁၁ နာရီ၊ ၁၂နာရီ ဂ်ဴတီၿပီးတတ္ေသာ္လည္း ႏွစ္ကူးညမွာေတာ့ တစ္ညလံုးတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရသည္။ မေစာင့္လို႔လည္းမရ။ တခ်ိဳ႕ႏွစ္ ကူးမွာ အေပ်ာ္ၾကဴးၾကသူေတြက ေပ်ာ္႐ံုနဲ႔တင္အားမရ။ ယာဥ္ထိန္းရဲ အေဆာက္ အအံုေလးက မွန္ေတြကို ထုခဲြသြားတာမ်ိဳး၊ မီးပိြဳင့္ႏွင့္သြယ္ထားသည့္ ၀ုိင္ယာႀကိဳးေတြကို ဆဲြျဖဳတ္သြားတာမ်ိဳးေတြ လုပ္တတ္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သည္လိုညမ်ိဳး ယာဥ္ထိန္းရဲတစ္ဦးတည္း တာ၀န္ခ်ထားလို႔ မရေတာ့။ ေလး၊ ငါး၊ ေျခာက္ဦး တာ၀န္ယူရသည္။

နယူးရီးယားညမ်ိဳးမွာ ကိုရဲ၏ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း က်ံဳးေဘး မွာ ေရာက္ေရာက္လာတတ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဟက္ပီးနယူးရီး ယားေအာ္ေတာ့ ကိုရဲလည္း လိုက္ေအာ္ခ်င္မိသည္။ သုိ႔ေသာ္ ယူနီ ေဖာင္းႏွင့္၀န္ထမ္းျဖစ္ေနေတာ့ တာ၀န္ေတြရွိေနသည္မုိ႔ ေပ်ာ္ခ်င္ပါးခ်င္စိတ္ေတြ အေ၀းျပန္ေရာက္သြားရသည္။ ဟက္ပီးနယူးရီးယား ေအာ္ၿပီး လူေတြ၊ ယာဥ္ေတြရွင္းလင္းသြားၿပီဆုိရင္ေတာ့ ယာဥ္ထိန္း အေဆာက္အအံုက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ စုေ၀းအိပ္ၾကရသည္ဟု ကုိရဲက ေျပာျပသည္။

ဟက္ပီးနယူးရီးယားေအာ္ၿပီးခ်ိန္မွာ ကိုရဲတို႔အလုပ္ေတြပါးသြား ေသာ္လည္း ထိုအခ်ိန္မွ အလုပ္စတင္မ်ားရသူတစ္ဦး ရွိေနပါသည္။ သူကေတာ့ က်ဳံးနံေဘး ၂၆ ဘီလမ္း ၇၄ လမ္းႏွင့္ ၇၅ လမ္းၾကား တြင္ ေလထိုးကၽြတ္ဖာဆုိင္ဖြင္ထားသူ ကိုေမာင္ေက်ာ္ ျဖစ္ပါသည္။

နယူးရီးယားညဆုိလွ်င္ ေသာက္ၿပီးသည့္ ဘီယာႏွင့္ အရက္ ပုလင္းေတြ လမ္းေပၚခဲြခ်ခဲ့သူအခ်ိဳ႕၏ အျပဳအမူေတြေၾကာင့္ ဆိုင္ကယ္ဘီးေတြေပါက္တတ္ပါသည္။ နယူးရီးယားေအာ္အၿပီး အိမ္ျပန္ဖို႔လုပ္မွ ဆုိင္ကယ္ဘီးေပါက္ေနေတာ့ ဒုကၡေရာက္ၾက ေတာ့သည္။ ထိုအခါ ကိုေမာင္ေက်ာ္၏ ေလးထိုးကၽြတ္ဖာဆုိင္ ေလးဆီဆုိင္ကယ္ေတြ အေျပးတြန္းလာတတ္ၾကသည္။ ကိုေမာင္ေက်ာ္နား ဘီးေပါက္ဆုိင္ကယ္ေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေန ေတာ့သည္။ သူ႔အရင္လုပ္ေပး၊ ကိုယ့္အရင္ လုပ္ေပးဆုိသည့္ စကားသံေတြ ဆူညံေနေလ့ရွိသည္။ ကိုေမာင္ေက်ာ္တစ္ ဦးတည္း ဘီးေပါက္ဆုိင္ကယ္ေတြကို လက္အန္ေသတဲ့အ ထိလုပ္ေပးရသည္ဟုဆုိပါသည္။

ထိုသုိ႔လုပ္ေပးရသည့္အခါ အခ်ိဳ႕လူငယ္ေတြက ေသာက္စား ထားတာေၾကာင့္ ရစ္တတ္၊ ျပဳ တတ္တာေလးေတြလည္းရွိသည္။ ေနာက္ၿပီး သူမ်ားေတြလည္ပတ္ ေနခ်ိန္ ညည့္နက္သန္းေခါင္ထ အလုပ္လုပ္ေနရသည္မုိ႔ သာမန္ ရပ္ကထက္ ဘီးဖာခေလးမ်ား ပို ယူမိလွ်င္ ေျပာဆုိသြားတတ္ၾက သည္။ ေနာက္ၿပီးျဖစ္တတ္သည္ က ႏွစ္ကူးည လည္ပတ္စား ေသာက္လာၾက၍ ဘီးဖာစရာ ပုိက္ဆံတစ္ျပားမွ မက်န္ေတာ့ တာျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ပုိက္ဆံမပါေတာ့၍ဟု ႐ုိး႐ိုးသား သားေျပာကာ အကူအညီေတာင္း သည္။ မွတ္ပံုတင္ေတြ၊ ဆုိင္ကယ္ လုိင္စင္၊ လူလိုင္စင္ေတြထားသြား ပါမည္ဟု ေျပာဆုိၾကသည္။ ကုိေမာင္ေက်ာ္က ျပင္ဆင္ေပး လုိက္ေသာ္လည္း ထားသြားသည့္ လိုင္စင္ေတြ၊ မွတ္ပံုတင္ေတြလည္း ျပန္လာမေရြးတတ္ၾက။ ထို႔ထက္ ဆုိးသည္က ဘီးဖာၿပီးေတာ့ ပိုက္ ဆံမေပးဘဲ ဆုိင္ကယ္ေပၚတက္ ေမာင္းေျပးတတ္သူအခ်ိဳ႕ႏွင့္ လည္း ဆံုဖူးသည္ဟု ကိုေမာင္ ေက်ာက္ ေျပာျပသည္။

ထိုဒဏ္ကို ကိုေမာင္ေက်ာ္ တစ္ေယာက္တည္း ခံရသည္ ေတာ့မဟုတ္။ က်ံုးေဘးတံျမက္ စည္းလွည္းရသည့္ စည္ပင္သန္႔ ရွင္းေရး၀န္ထမ္း ေဒၚထုိက္တုိ႔တစ္ ေတြလည္း ႀကံဳေတြ႕ရပါသည္။ သာမန္ေန႔မ်ိဳး နံနက္ငါးနာရီမွ တံျမက္စည္းစလွည္းရသည္ျဖစ္ ေသာ္လည္း ႏွစ္ကူးၿပီးေနာက္တစ္ ေန႔ နံနက္ခင္းမွာ ေလးနာရီအ ေရာက္ က်ံဳးနံေဘးလာရပါသည္။

ေဒၚထိုက္တုိ႔လာၿပီဆိုလွ်င္ ညဘက္တုန္းက ေသာက္စားထား ၾကသည့္ ဘီယာဘူးခြံ၊ ေရသန္႔ ဘူးခံြႏွင့္ အမိႈက္ေတြ၊ စားႂကြင္း စားက်န္ေတြ၊ ပုလင္းကဲြေတြ၊ ေနာက္ၿပီး အန္ဖတ္ေတြႏွင့္ အ ေပါ့အေလးစြန္႔ထားသည္မ်ား ျမင္မေကာင္းေအာင္ ေတြ႕ရတတ္ သည္။ ထိုအခါ ေဒၚထိုက္တို႔တစ္ ေတြ နံနက္ေနမထြက္မီ ထိုအမိႈက္ ေတြ ေျပာင္စင္ေနေအာင္ လွည္း က်င္းရသည္။ ေဆာင္းတြင္းခ်မ္း ခ်မ္းစီးစီးမို႔ အလာတုန္းက အေႏြး ထည္ေတြ၀တ္လာခဲ့ရေသာ္လည္း တံျမက္စည္းလွည္းရတာေၾကာင့္ အေႏြးထည္ခၽြတ္ရသည္။ ထို႔အ ျပင္ ေခၽြးပါစုိ႔လာရသည္ဟု ေဒၚ ထိုက္က ေျပာျပသည္။ ေနာက္ၿပီး ညတုန္းက ေသာက္စားေပ်ာ္ပါး ၿပီး အိမ္ေတာင္မျပန္ႏုိင္သူေတြက က်ံဳးေဘးမွာ တံုးလံုးပက္လက္။ ထိုအခါ သူတို႔ကိုေရွာင္ကြင္းၿပီး လွည္းက်င္းရသည္။သူတို႔ထသြား မွ အလုပ္ဆက္လုပ္ရသည္ဟု ေဒၚထိုက္က ဆုိပါသည္။

က်ံဳးနံေဘး ႏွစ္ကူးညေတြမွာ တာ၀န္ေတြအလုပ္ေတြကိုယ္စီ ျဖင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသူေတြကေတာ့ ႏွစ္ကူးညကို ထူးၿပီးခံစားရပံုမ ေပၚ။ ႏွစ္ကူးညေတြမွာ စည္းနဲ႔ ကမ္းနဲ႔ေပ်ာ္ဖို႔၊ ျပည္သူပိုင္ပစၥည္း ေတြ မဖ်က္ဆီးဖို႔ ယာဥ္ထိန္းရဲ၀န္ ထမ္း ကိုရဲကေတာ့ ေမတၱာရပ္ခံ ခဲ့ပါသည္။ ေဒၚထိုက္တုိ႔ကေတာ့ ႏွစ္ကူးညေတြ၊ သႀကၤန္ေတြမွာ အခုလိုႀကံဳေတြ႕ေနက်ဆိုေတာ့ အေရထူေနပံုရေလသည္။ ဘာမွ မွတ္ခ်က္မေပးေတာ့။ ေလထိုး ကၽြတ္ဖာဆုိင္ဖြင့္ထားသူ ကိုေမာင္ ေက်ာ္ကေတာ့ လမ္းေပၚပုလင္း ေတြခဲြသြားတာမ်ိဳးေတြမလုပ္ဖို႔ အ ႀကံျပဳခဲ့ပါသည္။

ႏွစ္သစ္ကေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပါးပါးႀကီး ကူးခဲ့ပါေလၿပီ။ ကိုေမာင္ေက်ာ္ကေတာ့ ႏွစ္သစ္ မွာ ဆိုင္ႀကီးတစ္ဆုိင္ေလာက္ဖြင့္ ႏုိင္ဖို႔ ရည္မွန္းထားသည္ဟု ဆုိပါ သည္။ စည္ပင္သန္႔ရွင္းေရးသမ ေဒၚထိုက္ကေတာ့ တုိးလာသည့္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြေၾကာင့္ လုပ္ခ လစာႏႈန္းထားေလးေတြ တုိးလာ ဖို႔ သည္ႏွစ္သစ္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ေန ပါသည္။ ယာဥ္ထိန္းရဲ၀န္ထမ္း ကိုရဲကေတာ့ ႏွစ္သစ္မွာတက္လာ ေတာ့မည့္ အစုိးရသစ္မွာ သူတို႔ လိုအစိုးရ၀န္ထမ္းေတြအတြက္ လံုေလာက္သည့္ ပံ့ပိုးမႈမ်ားသာ ရရွိမည္ဆိုပါက လိုက္ပါေျပာင္း လဲရန္ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီဟု ဆိုခဲ့ပါ ေလသည္။

ကိုေမာင္ေက်ာ္တို႔ ကိုုရဲတို႔ တင္မက မည္သူမဆုိ ႏွစ္ကူးအိပ္ မက္ေလးေတြကေတာ့ ကိုယ္စီ ကုိယ္စီမက္ေနၾကပါလိမ့္မည္။ အခ်ိန္ကာလေရစီးေၾကာင္းက ေတာ့ ခုႏွစ္သကၠရာဇ္ေတြကို ခဏေလးႏွင့္ တိုက္စားသြားဦးမွာ ေသခ်ာလွပါသည္။ လာမည့္ႏွစ္ ကူးညတြင္ ကုိယ္ႏွစ္စက မက္ခဲ့ သည့္ အိပ္မက္ေတြ တကယ္ျဖစ္ လာသလား၊ မလာဘူးလားဆို သည္ကေတာ့ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွား စြာ ေစာင့္ၾကည့္ရပါဦးမည္။

http://www.7daydaily.com/story/54609