ကစားခုန္စား၊ စြမ္းအား တင့္တယ္ႏုိင္ေစဖုိ႔ ...

၃၅ လမ္းနဲ႔ ၇၁ လမ္းေထာင့္က မဟာႏြယ္စဥ္ကြင္း (ေဂၚရာကြင္း) မွာ အူရီဒူးရဲ႕ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲအထိမ္းအမွတ္ဆုိၿပီး ဂိမ္းကစားနည္းေတြ၊ လက္ေဆာင္ေပးတဲ့အစီအစဥ္ေတြနဲ႔လူေတြ ႀကိတ္ႀကိတ္တုိးစည္ကားေန တာျမင္လုိက္ရတယ္။ ခါတုိင္းအဲဒီကြင္းမွာ ေဘာလံုးကစားတဲ့ အသင္းသံုးေလးသင္းနဲ႔ အၿမဲစည္ကားေနၿပီး ဖုန္လံုးေတြက ၃၅ လမ္းေပၚအထိ ေ၀့၀ဲေနက်မို႔ သတိထားမိေနတယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲအေတြးက ဒီလိုပြဲေတြက်င္းပေတာ့ ခါတုိင္းကစားေနတဲ့သူေတြ ဘယ္သြားကစားၾကလဲဆုိတာပါ။ တစ္ႏုိင္ငံလံုးအ တုိင္းအတာအေနနဲ႔ ေဘာလံုးကြင္းေတြ၊ အပန္းေျဖစရာ အခမဲ့ပန္းျခံေတြ ေပ်ာက္ကြယ္လာတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ မႏၲေလးမွာေရာကြင္းေတြ ဘယ္ေလာက္ က်န္ေသးလဲဆိုၿပီး ျပန္စဥ္းစားမိတယ္။ လက္လွမ္းမီသေလာက္ သိသေလာက္ေပါ့။

အခုလက္ရွိ ျမန္မာေနရွင္နယ္လိဂ္ၿပိဳင္ပြဲေတြကုိ ရတနာပံုအသင္းရဲ႕ အိမ္ကြင္းအျဖစ္ လက္ခံက်င္းပေနတဲ့ ဗထူးကြင္းဟာဆုိရင္ ကုိလိုနီေခတ္ကတည္းကရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ပုိင္းမွာ ပထမတန္းအသင္းေတြ ယွဥ္ၿပိဳင္က စားခဲ့ၾကပါတယ္။ ကြင္းဖြင့္ဖလား၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဒုိင္း၊ ရတနာပံုဒုိင္း၊ ေက်ာက္ကုန္သည္ႀကီးမ်ားဖလား၊ ကြင္းပိတ္ဖလား စတဲ့ အမည္ေတြနဲ႔ၿပိဳင္ပြဲေတြမျပတ္ခဲ့ဘူးလို႔ မႏၲေလးရဲ႕ေဘာလံုးခ်စ္ပရိသတ္တစ္ဦးက သ တိတရနဲ႔ ေျပာျပပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ၃၅ လမ္း၊ ၈၅ လမ္းနဲ႔ ၈၆ လမ္းၾကား မလြန္ကြင္းပါ။ အဲဒီမွာ ဒုတိယတန္းအဆင့္ၿပိဳင္ပြဲေတြ ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီးမွ ဗထူးကြင္းပထမတန္းကို ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ ရရွိတာပါ။ မလြန္ ကြင္းမွာ ပြဲၾကည့္စင္ေတြပါရွိသလို ၿပိဳင္ပြဲအမ်ဳိးမ်ဳိးမျပတ္ပါဘူး။အခုေတာ့ မလြန္ကြင္း ဟာ ေရတြန္းစက္႐ံုနဲ႔ ေရေလွာင္ကန္ျဖစ္သြားပါၿပီ။

ေျမာက္ျပင္ သရဲေစ်းဘူတာနားမွာလည္း ဆရာစံကြင္းလုိ႔ေခၚတဲ့ ေလ့က်င့္ေရးကြင္းအျဖစ္ အသံုးျပဳႏုိင္တဲ့ ေဘာလံုးကြင္းဟာလည္း အခုေတာ့ ေစ်းျဖစ္သြားပါၿပီ။ မႏၲေလးကမ္းနားလမ္း ရတနာပံု သေဘၤာက်င္း နားမွာရိွတဲ့ ဧရာ၀တီကြင္းဟာလည္း ၿမိဳ႕ပတ္လမ္းေဖာက္တဲ့ထဲ ပါသြားျပန္တယ္။

အမရပူရၿမိဳ႕နယ္ တမၼ၀တီရပ္မွာရွိတဲ့ ဖိတ္ေခၚဖလားၿပိဳင္ပြဲေတြ မျပတ္က်င္းပခဲ့တဲ့ သခင္ဖုိးလွႀကီးကြင္းဆုိရင္လည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ အထင္ရွားဆံုးအေအာင္ျမင္ဆံုး ေဘာလံုးသမားေကာင္းလူငယ္ေတြ ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္ခဲ့တဲ့ အစျပဳတာကေတာ့ ကေလးၿပိဳင္ပြဲေတြပါ က်င္းပေပးႏုိင္ခဲ့တဲ့ ဘုရားႀကီး ၄၅ တာကြင္းပါ။ အေရွ႕ ၄၅ တာကြင္းမွာဆုိရင္ ကေလးေဘာလံုးအသင္း ေလးေပ×ေျခာက္လက္မတန္းနဲ႔ ေလးေပ×ကိုးလက္မတန္းဆုိၿပီး အသင္းေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီၿပိဳင္ပြဲေတြကုိေတာ့ သံဃာေတြဦးစီးက်င္းပေလ့ရွိေၾကာင္းသိရပါတယ္။ ဘုရားႀကီး ၄၅ တာရဲ႕ ကေလးၿပိဳင္ပြဲေတြကမွ ဒုတိယတန္း မလြန္ကြင္းၿပိဳင္ပြဲ၊ အဲဒီကမွ ဗထူးကြင္းပထမတန္း၊ အဲဒီကမွ မႏၲေလးတုိင္းလက္ေရြးစင္၊ဆက္ၿပီး ျမန္မာ့လက္ေရြးစင္အျဖစ္ ေရြး ခ်ယ္ခံရတာျဖစ္လို႔ ေဘာလံုးသမားမ်ိဳးဆက္ မျပတ္ ထြက္ေပၚလာတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလို ေဘာလံုးကြင္းေတြ ေပါမ်ားတာ တစ္ခုတည္းမဟုတ္ဘဲ ၀ါသနာရွင္ျပည္သူေတြ၊ ရဟန္းသံဃာေတြပါ ပူးေပါင္းျပဳလုပ္ၾကတဲ့ ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲေတြ အဆက္မျပတ္ျပဳလုပ္ေနတာေၾကာင့္လည္း ကေလးကစလို႔ လူငယ္ ေတြရဲ႕အခ်ိန္ေတြဟာ ညေနေက်ာင္းဆင္း႐ံုးဆင္းခ်ိန္ေတြမွာ ေဘာလံုးကြင္းကုိပဲ ေရာက္ေနၾကတာပါ။ အခုဘက္ေခတ္မွာေတာ့ ေဘာလံုးကြင္းကလည္း ရွားလာတာမို႔ အားလပ္ခ်ိန္ေတြကုိ ဘီယာဆုိင္၊ စင္တင္ေတးဂီေတြမွာ ကုန္ဆံုးၾကသလုိ  မူးယစ္ေဆး၀ါးဘက္ေတြ ေရာက္လာၾကတယ္။ ၁၉၈၈ မတုိင္ခင္ ၁၉၅၀ ေက်ာ္မွသည္ ၁၉၈၀ ေက်ာ္ကာလေတြမွာ ျမန္မာေဘာလံုးအားကစား ေအာင္ျမင္တဲ့ကာ လေတြျဖစ္ခဲ့သလို စာသင္ေက်ာင္းေတြတုိင္းမွာ ကုိယ္ပုိင္ေဘာလံုးကြင္းေတြရွိသလို အား လပ္ခ်ိန္ေတြတင္မကဘဲ ေက်ာင္းခ်ိန္ျပင္ပတြင္ပါ ကစားခြင့္ျပဳထားပါတယ္။အခုေတာ့ ေက်ာင္းဆင္းရင္ ေက်ာင္းတံခါးပိတ္ထားပါၿပီ။ ၈၆ လမ္း၊၂၂ လမ္းနဲ႔ ၂၃ လမ္း ၾကားမွာရွိ တဲ့ အမွတ္ (၁၀) အထက္တန္းေက်ာင္းဟာ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္တုန္းက ေဒါက္တာမတ္ခ္ေက်ာင္းလို႔ ေခၚပါတယ္။ အဲဒီမွာ မင္းတုန္းမင္းရဲ႕သားေတာ္မ်ားကုိ အဂၤလိပ္စာနဲ႔ ေလာကဓာတ္ပညာရပ္မ်ား သင္ၾကားေပးၿပီး ေက်ာင္းအနီးမွာ သံအမတ္မ်ားေနထုိင္လုိ႔ သံတဲေက်ာင္းလို႔ေခၚတယ္လို႔သိရပါတယ္။အဲဒီေက်ာင္းမွာ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ၿပိဳင္ပြဲေတြ က်င္းပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ရဲသိပံၸကြင္းဟာဆုိရင္ ေလ့က်င္းေရးကြင္းနဲ႔ လူထုအ စည္းအေ၀းေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူလည္းအခုေတာ့ ရဲအရာႀကီးမ်ား သင္တန္း ေက်ာင္းျဖစ္ေနပါၿပီ။

အဂၤလိပ္ေခတ္လက္ထက္က ျမင္းၿပိဳင္ကြင္းအျဖစ္ က်င္းပခဲ့ဖူးတဲ့  မႏၲေလးေတာင္ေျခက ကြင္းကုိ ၁၉၈၈မွာ ေရႊမန္းေတာင္ အားကစားကြင္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့တယ္။ တစ္ဆက္တည္းရွိေနၿပီး ၅၅ ဧကက်ယ္တဲ့ မႏၲေလး ႏွစ္တရာျပည့္က်င္းပခဲ့ဖူးတဲ့ ရာျပည့္ကြင္းကုိေတာ့ တိရစၦာန္ဥယ်ာဥ္ျဖစ္သြားပါ တယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္းေတြမွာ အသိသာဆံုး ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္။ ၁၉၉၀ ေက်ာ္ကာလေတြမွာေတာ့ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ သခ်ိဳင္းေတြအားလံုးနီးပါး ဖ်က္သိမ္းလုိက္ပါတယ္။ ဆင္ျဖဴကန္ကြင္းမွာ ႏြားၿပိဳင္ပြဲ၊ ပန္းဆယ္မ်ိဳး၊ ပန္းခ်ီပန္းပုျပပြဲေတြ က်င္းပခဲ့ဖူးၿပီး အခုေတာ့ ေဂါက္ကြင္းနဲ႔ ဆုိင္ခန္းေတြကုိ အငွားခ်ထားပါတယ္။ မဟာေအာင္ေျမၿမိဳ႕နယ္ ရဟုိင္းသုသာန္ကုိလည္း ဖ်က္သိမ္းၿပီး ေက်ာက္မ်က္ေရာင္း၀ယ္ေရးစခန္း တည္ေဆာက္လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီမွာေတာ့ မဟာေအာင္ေျမ ေဘာလံုးေလ့က်င့္ေရးကြင္းအျဖစ္ တည္ေဆာက္ေပးထားပါတယ္။

ေဘာလံုးသမားေကာင္းေတြ ေရႊေခတ္တုန္းကလုိ ထြက္ေပၚလာျခင္းမရွိတာနဲ႔ မေအာင္ျမင္ရမႈမွာ အေၾကာင္းမ်ားစြာရွိပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အရင္လုိ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးၿပိဳင္ပြဲေတြ ေက်းရြာ၊ ရပ္ကြက္၊ ၿမိဳ႕နယ္၊ တုိင္းအလုိက္ မရိွေတာ့တာပါ။ အရင္တုန္းက ၀ါသနာရွင္ေတြရဲ႕ ပံ့ပုိးကူညီဦးေဆာင္မႈနဲ႔ သႀကၤန္ကာလကလြဲၿပီး မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာ ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲေတြ အဆက္မျပတ္ရွိေနခဲ့တာပါ။ဥပမာ အစုိးရဌာနတစ္ခုဆီမွာေတာင္ ေအအသင္းနဲ႔ ဘီအသင္းဆုိၿပီး အသင္းႏွစ္သင္းရွိ ခဲ့တာပါ။ ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲေတြဘယ္ေလာက္ လႊမ္းမိုးခဲ့သလဲဆုိရင္ ေရႊမန္းတင္ေမာင္ရဲ႕ ေရႊမန္းဒိုင္းဆုိၿပီး ၿပိဳင္ပြဲေတြလုပ္ခဲ့သလုိ သူ႔ ဇာတ္အဖြဲ႕မွာလည္း ေဘာလံုးအသင္းတစ္သင္း ေထာင္ထားတဲ့အထိပါ။ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာ ေဘာလံုးအားကစားလႊမ္းမိုးစဥ္ကာလမွာ မုိးႀကိဳးဆုိတဲ့ အရပ္အသင္းဟာ ထင္ရွားၿပီး ကေလး ေရာလူႀကီးအသင္းမွာပါ ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး တုိင္းလက္ေရြးစင္ေဟာင္းေတြ၊ ၀ါသနာရွင္ေတြ ဒုိင္လူႀကီးေဟာင္းေတြထူေထာင္တဲ့ ၿမိဳ႕မအသင္းဟာ ဆုိရင္လည္း ပထမတန္းအသင္းတစ္သင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္ေခတ္ကတည္းက ထင္ရွားခဲ့တဲ့ေဘာလံုးသမားျဖစ္သူ အိႏၵိယအမ်ိဳးသား မစၥတာဘုိ႔စ္က အသင္းဥကၠ႒ျပဳလုပ္ခဲ့တာပါ။ ဌာနဆုိင္ရာေတြမွာ တကၠသိုလ္၊ နန္းတြင္းလူငယ္၊ ျပည္သူ႔ရဲ၊ စာတုိက္ေၾကးနန္း၊ မီးရထား၊ ကုန္သြယ္ေရးအသင္းေတြဟာ နာမည္ႀကီးအသင္းေတြျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၇၀ ကေန ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတုိင္ခင္ ကာလေတြဟာဆုိရင္ ညေနေရာက္တာနဲ႔ မႏၲ ေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ ေဘာလံုးကြင္းေတြ၊ ေျမေနရာက်ယ္၀န္းတဲ့ကြက္လပ္ေတြမွာ ေဘာလံုးကစားၾကတဲ့ျမင္ကြင္းေတြခ်ည္းပဲလုိ႔ တစ္ခ်ိန္က မႏၲေလးရဲ႕ျမင္ကြင္းကုိ ျမင္ေယာင္ရင္း ေျပာၾကားသူကေတာ့ မႏၲေလးသား  စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္ပါ။

ထိုအခ်ိန္ကစားစဥ္က တကယ့္ ၿမိဳ႕စြဲ၊ ေဒသစြဲ၊ တုိင္းနဲ႔ ျပည္နယ္စစ္စစ္ျဖစ္ၿပီး ကုိယ့္ၿမိဳ႕ကုိယ့္ရြာက သားသမီးေတြကစားၾကတာျဖစ္လို႔ အားေပးမႈက အျမင့္ဆံုးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကြင္းေတြေပါသေလာက္လည္း ကေလး၊ လူငယ္၊ လူႀကီးေဘာလံုးကစားသူေတြေပါေလေတာ့၊ ေဘာလံုးေကာင္းေကာင္း ရွားပါးခဲ့တာကုိပဲ ျပဳျပင္၊ ခ်ဳပ္လုပ္၊ ဖာေထးၿပီး ဇြဲနပဲႀကီးႀကီး ကစားခဲ့ၾကာတာပါ။

အခုလက္ရွိ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ၃၅ လမ္း မဟာႏြယ္စဥ္ကြင္း၊ ၀ါးခင္းကုန္းကြင္း၊ နန္းေရွ႕ကြင္းသံုးခုကုိေတာ့ ဘယ္စီမံကိန္းထဲမွမပါဘဲ ေဘာလံုးကြင္းအျဖစ္ ျခံစည္း႐ိုးခတ္ ကစားခြင့္ေပးထားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ၿမိဳ႕မွာရိွတဲ့လူဦးေရနဲ႔ ေဘာလံုးကစားကြင္းအေရတြက္ဟာ ဆင့္ပါးစပ္ႏွမ္းပက္သလုိ မမွ်တေပမယ့္ ရွားရွားပါးပါး သံုးကြင္းပဲက်န္ေတာ့တာကုိ ေက်းဇူးတင္ရမလုိပါပဲ။ ေနျပည္ေတာ္ အပါအ၀င္ မႏၲေလးမွာလည္း ႏုိင္ငံတကာအ ဆင့္မီ ေဘာလံုးကြင္းႀကီးေတြေတာ့ တည္ေဆာက္ေပးပါရဲ႕။ ဒါေပမဲ့ ၿပိဳင္ပြဲႀကီးေတြအ တြက္ပဲျဖစ္ေလေတာ့ သက္၀င္လႈပ္ရွားတဲ့အခ်ိန္ကာလက အလြန္နည္းပါးေနတာ အားလံုးအသိပါပဲ။

 လူငယ္ေတြေလ့က်င့္ဖို႔ကြင္းေတြ လိုအပ္ပါတယ္။ ေျမေနရာအေျခေနအရ ထပ္မံ အေကာင္ထည္မေဖာ္ေပးႏုိင္သလုိ ရွိၿပီးသားေလးေတြ ေခါင္းစဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ က်န္ေနေသးတဲ့ လုပ္လုိ႔ရႏုိင္ေသးတဲ့ ပုဂၢလိကကို အၿပီးအပုိင္ေရာင္း မစားရေသးတဲ့ ဆင္ျဖဴကန္လုိကြင္းမ်ိဳးကုိ လူထုအတြက္ ျပန္လည္အသံုးခ်ခြင့္ေပးဖုိ႔ စဥ္းစားသင့္ပါၿပီ။

တကယ္ေတာ့ ေဘာလံုးကဲ့သုိ႔ ျမန္မာလူငယ္အမ်ားစု စိတ္၀င္စားတဲ့အားကစားနည္းကို လူငယ္ေတြ အခ်ိန္မေရြးလြတ္လပ္စြာကစားႏုိင္တဲ့ ရပ္ကြက္တြင္းကေဘာလံုးကြင္းေတြ  ေျမာက္ျမားစြာလိုအပ္ေနပါၿပီ။ တစ္ခ်ိန္က ရွိခဲ့တဲ့လူဦးေရနဲ႔အတူ လုိအပ္တဲ့ ေဘာလံုးကြင္းေတြရွိခဲ့တာမို႔ ျမန္မာ့ေဘာလံုးအဆင့္ အတန္းျမင့္မားခဲ့တာျငင္းမရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြကုိယ္လက္ၾကံ့ခုိင္ၿပီး ေကာင္းမြန္ ေသာလူခြၽန္လူေကာင္းေတြျဖစ္ဖို႔ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး အတန္းအစားေပါင္းစံုအတြက္ ၿပိဳင္ပြဲေတြက်င္းပျခင္းႏွင့္အတူ လူထုအားကစားကြင္းေတြ လုိအပ္ေနၿပီ မဟုတ္ပါလား။

Writer: 

ယဥ္မ်ဳိးသြယ္

http://news-eleven.com/