Posted by AF in ေဆာင္းပါးမ်ား
အိမ္ခြန္၊ ေျမခြန္၊ ေရာင္းခြန္ေတြ တုိး၊ ေလွ်ာ့ဖို႔ ဆႏၵျပလို႔ လႊတ္ေတာ္ ထိ အဆိုတင္။ အင္တင္တင္နဲ႔ ခ်ဥ္တင္ တင္ေတြ ထိပ္တုိက္တုိးျပန္တယ္။ အရိပ္ လည္းမရ အသီး လည္း မသီး အပြင့္ လည္း မေဝဘဲနဲ႔မ်ား ေရေလာင္းတာ ခံခ်င္ေနပံုက နတ္အုန္းေရႊခ် ျပန္မရဆုိ သလို ျဖစ္ေနေရာ့သလား။ျပည္သူျပည္သား အက်ဳိးစီးပြား ေတြ လိုအင္ဆႏၵေတြကုိ တစ္ေန႔တစ္ မ်ဳိး မ႐ိုးႏုိင္တဲ့ အခြန္အခေတြ နည္းဥ ပေဒေတြနဲ႔ အ႐ူးမီးဝိုင္းသလို ဘီလူး ဆုိင္း ကျပေနပံုကိုက မိုးလင္းမွန္းမသိ လင္းသြားတဲ့အထိ အိပ္မ ငိုက္ရေအာင္ ဇာတ္ရိွန္ေတြ ျမႇင့္ေနသလိုလို…ႏွစ္ ပါးခြင္ နားဆင္ေစရင္းနဲ႔ပဲ နိဂုံးခ်ဳပ္ေတာ့ မလိုလို ပဲြအသိမ္းမွာ ယိမ္းအကကို ညီ ညီညာညာနဲ႔ သံၿပိဳင္တီး ကျပ ရင္း ေအာင္စည္ေအာင္ေမာင္းတီးၿပီး ပတ္မ ႀကီးတီးလို႔ ဇာတ္သိမ္းခ်င္ေနတာ..ဇာတ္ပဲြၾကည့္ရဖန္မ်ားလို႔ သိထားတယ္ ေနာ္..အပိုမေျပာဘူး။
တစ္ခါက အိမ္အကူေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ေမြးဖူးတယ္။ ေစ်းဝယ္ခုိင္း တဲ့အခါ တစ္ဆယ္သား ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္ ေပးရတဲ့ ငါးျမစ္ခ်င္းကုိ သူက ငါးရာလို႔ စာရင္းေရးတယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ပိႆာ ဝယ္ခုိင္းရင္ သံုးဆယ္သား ႏွစ္ထုပ္ဝယ္ လာတယ္။ အဲဒီ ငါးတစ္မ်ဳိးတည္း ဝယ္ တာနဲ႔တင္ သူ႕ေအာက္ဆိုဒ္ဝင္ေငြ (ခုိး ေငြ) က လစာမပါ တစ္ရက္ကို ၃၂၅ဝ က်ပ္ျဖစ္ေနၿပီ။ တျခားဆီတုိ႔၊ အခ်ဳိမႈန္႔ တို႔၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္တုိ႔ မပါေသးဘူး ေနာ္။ ကုိယ္ကလည္း အသားငါးမစား။ အညီႇနံ႔မခံႏုိင္။ အလုပ္ကမ်ား။ ေစ်း မသြားႏိုင္ေတာ့ သူ႕ကိုပဲ ေန႔တုိင္းေစ်း ဝယ္ခုိင္းရတာေပါ့။ ဆြမ္းခ်ဳိင့္ကလည္း တစ္ပတ္မွာ အနည္းဆံုး ေလးရက္ ေလာက္ ခ်က္ရတာဆုိေတာ့ အိမ္အကူ ရဲ႕ ဝင္ေငြက အိမ္ ရွင္ထက္ မ်ားလာတဲ့ အခါ Inquiry ဝင္ရင္း လစာအသားတင္ အျပင္ ေအာက္ဆုိဒ္ရွာတဲ့ အိမ္အကူကို အလုပ္ထုတ္ခဲ့ရပါတယ္။
စာရင္းေရးတာေတာင္ သည္လုိ စာရင္းပိုတင္ေရးလို႔ ရေနရက္နဲ႔ ဘာလို႔ မ်ား အသားလြတ္ႀကီး ပဲြၾကမ္းေနၾကပါ သလဲ။ အိမ္ေဖာ္စိတ္ဓာတ္ေလာက္ ေတာင္ မျမင့္မားၾက ပါလားလို႔ ေတြးမိ တိုင္း အိမ္က သားသမီးေလးေတြကုိ ပညာသင္ရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ပုစၧာ တစ္ပုဒ္လို ေန႔တုိင္း တြက္ေနရပါၿပီ။ညဘက္ ပုဆုိးၿခံဳခိုးတဲ့ သူခုိး။ ေန႔ ဘက္ အလစ္သုတ္တဲ့ အလစ္သမား ေတြထက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ေလယာဥ္ေပၚက အိမ္သာက်င္းလို ေနရာလဲြေပမယ့္ အေျခအေနတူတဲ့ ကတုတ္က်င္း အိမ္ သာထက္မ်ား သာတဲ့ဘဝျဖစ္သြားရင္လုိ႔ ေတြးမိတုိင္း အနာဂတ္အေရး ဘဝ အေရး သံသရာအေရး ရင္ေလးေနမိ ေတာ့တယ္။ ဥာဏ္သာသူ အႏုိင္ရေၾကး မွာ ကိုယ္က်င့္တရားက အေရး မပါဘူး လား။ ဝန္ထမ္းဆုိတဲ့ အမည္ကိုခံ လစာနဲ႔ အခြင့္အေရးေတြကို စံစားၿပီးတဲ့အျပင္ ေအာက္ဆုိဒ္ဆုိတဲ့ (ခုိးေငြဘတ္ေငြေတြ) က တုိင္းျပည္ရဲ႕ လုိအပ္ ခ်က္ေတြ ျဖည့္ တင္းဖို႔ထဲကႏုတ္ယူေနတာမွန္း တကယ္ ကို မေတြးမိၾကတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ လကြယ္ညကုိ သူခိုးက ကံေကာင္းတဲ့ ေန႔လို႔ သတ္မွတ္သလို ေခတ္နဲ႔ စနစ္ ရဲ႕ ေရစီး ကို ေမွ်ာလိုက္ရင္းနဲ႔ပဲ ငါတုိ႔ကံဇာ တာတက္ ဘုန္းကံတက္လို႔ပဲလို႔ ခံယူထားၾကတာမ်ားလား။
ရြာထိပ္က ေညာင္ပင္ႀကီး ေရ ေလာင္းတုိင္းႀကီးႀကီးလာၿပီး တကယ္ပဲ အရိပ္ရမယ္ဆုိ တစ္ရြာလံုး ေရထမ္း ေလာင္းဖို႔ ဝန္မေလးၾကပါဘူး။ အခြန္ အခေတြ သဲထဲေရသြန္ သလို ပိန္းၾကာ ရြက္ေပၚ ေရမတင္သလုိ ျဖစ္ေနၾက လို႔သာ ေျခကုန္လက္ပန္းက် သံသယရိွ ေနၾကရတာပါ။ တကယ္ဆုိရင္ ရသံုးေငြစာရင္းပဲ လိုတယ္။ ဝါသနာပါရင္ အိမ္ အကူမ ေလးလို သုတ္လို႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခပ္ ပါးပါးေပါ့။ နားနားၿပီးစားေပါ့။ ၾကာၾကာ ဝါးမယ့္သြား အ႐ိုးၾကည့္ေရွာင္ဆုိတဲ့ ဂါ ထာေလး အၿမဲရြတ္။ တစ္တြတ္တြတ္ ဆုိ ေနသင့္တာက ”သိကၡာနဲ႔ ရိကၡာ”။
တေလာက သူငယ္ခ်င္းတစ္ ေယာက္ အိမ္အလည္ေရာက္လာၿပီး သူ႕အစ္ကို ရာထူးတက္ ေနရာေကာင္း ရၿပီး သိန္းေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်မ္း သာေနေၾကာင္း သတင္းေ ကာင္းေလး ေျပာလာေတာ့ ဟဲ့ ရာထူးတက္တာနဲ႔ပဲ ဒါေလာက္ခ်မ္းသာသြားရသလား။ ဒါ ခြင္ ေကာင္းလို႔ထင္တယ္ေနာ္ ဆုိေတာ့ သူ႕အစ္ကိုက လာဘ္စား တာမဟုတ္ သူ႕ အလုပ္သူလုပ္တာ ဥာဏ္ရည္ျမင့္တာ ဆုိပဲ။ ေျပာပါဦးဟဲ့ အားက်လုိ႔ဆုိေတာ့ ဌာနက စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရး၊ ေဆာက္ လုပ္ေရးေတြ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏုိင္သူတဲ့။ သစ္လိုရင္ေတာင္ ေတာထဲ ကိုယ္တုိင္ ဦးစီးခုတ္၊ သစ္ေရြး။ ႀကိဳက္သေလာက္ ေဝးစမ္း ပါေစ ဌာန က ကားနဲ႔ ကိုယ္တုိင္သြား ဇဲြနပဲႀကီး ဦး ေႏွာက္ႀကီးဆုိပဲ။ ဟဲ့အဲဒါတပ္ရဲ႕ ရန္ပံု ေငြ အထက္ကို တင္ရမယ့္ ေငြေတြ အက်ဳိးအျမတ္ေတြ လက္ေအာက္ငယ္ သားေတြပါ ရသင့္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ၊ တကယ္ဆုိ အထက္ကို မတင္ဘဲ ခ်န္ လွပ္ ႏွံျဖတ္ ထားတဲ့ ေငြေတြေပ့ါ။ အဲဒီ လိုမ်ဳိး ဌာနတုိင္းက လုပ္ေနလို႔ တုိ႔တုိင္း ျပည္က လိုအပ္ခ်က္ေတြ မ်ားေနတာ။ ျပည္ သူကိုခ်ည္းပဲ အခြန္အခေတြ ဖိ ေကာက္။ ကိုယ့္ေအာက္က ဖိထိုင္ထား တဲ့ ေငြထုပ္ႀကီး၊ ေရႊထုပ္ႀကီးေတြေတာ့ အေလ်ာ့မခံ၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ေခါင္း ေဆာင္ေတြ နည္းလြန္းေတာ့ အခုလို အ သံေတြ ညံေနတာေပါ့ဆုိေတာ့ သူက မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ ထပ္ရွင္းတယ္။ သူရွင္းကာ မွ ပိုဆုိးပိုဆုိး။ အဟိုးအဟိုး လို႔သာ ေခ်ာင္းဟန္႔သလို ရယ္လိုက္ ခ်င္ေသး။ ေျပာပံုေလးက လွတယ္။
ဒါကေတာ့ သူ႕အစ္ကိုႀကီးက သူ႕ ရာထူးနဲ႔ သူ႕ပိုင္ဆုိင္မႈနဲ႔ ယွဥ္ရင္ နည္း ေတာင္ နည္းေနေသးတယ္။ သူ႕ေအာက္ က အရစ္နဲ႔ဝန္ထမ္းေတြေတာင္ အစ္ကို ႀကီးထက္ ေထာ တဲ့သူေတြခ်ည္းပဲတဲ့။ တစ္စဆဲြလွ်င္ ခ်ည္စငင္သို႔ ဆုိတဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္းတုန္းက ျမန္မာ ဖတ္စာထဲက စာသားေလးကို ေယာင္န ၿပီးေအာ္ ရြတ္မိေသးေ တာ့တယ္။ ေပ်ာက္ တာက ေခြးပါဆုိမွ ေခြးစားခြက္ေလး ေတာင္လွလို႔ သိမ္းထားတာပါ ဆုိသ လိုပဲ။ မိဘေတြ၊ ဆရာသမားေတြ၊ ဗုဒၶ ဘာသာ ပီသရင္ ဘုရားကိုတကယ္ ၾကည္ညိဳရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို တကယ္ေလးစားရင္၊ ကိုယ့္သားသမီး ေတြ ကိုယ့္တပည့္ေတြကို ေလာကီ ေကာင္းက်ဳိး၊ ေလာကုတၱရာ ေကာင္း က်ဳိးယွဥ္တဲြ သင္ၾကားလို႔ လူျဖစ္က်ဳိး နပ္ဖို႔ ကုသိုလ္ယူရင္း အိမ္တြင္းသာသနာ ျပဳၾကပါ။ ကုသိုလ္စိတ္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ ၾကပါ။ ေရာက္တဲ့ေနရာက ထေျပးၾကဖို႔ တုိက္တြန္းပါရေစလား။ ကိုယ္က်င့္တ ရားေတြ တိမ္ေကာရင္း မိန္းေမာေနၾက တဲ့ ေခတ္စနစ္ဆုိးႀကီးထဲကေန တစ္ ေယာက္ကအစ တစ္ရာ ႀကိဳးစားၾကပါ စို႔လား။
ဒုိးျပားေတြ ခုိးစားတဲ့ ႏုိင္ငံတုိင္း၊ အစုိးရတုိင္း၊ လူတုိင္း ဘယ္လို နိဂုံးခ်ဳပ္ ရတယ္ဆုိတဲ့ အရွက္ကဲြေခါင္းေဆာင္ ေတြ အေၾကာင္း၊ လည္ပင္းႀကိဳးဆဲြခဲ့ၾက ရတဲ့ အာဏာ ရွင္ေတြ အေၾကာင္း၊ ငရဲ ႀကီးရွစ္ထပ္အေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ ေစာင္း မေမ့ေကာင္းေအာင္ သတိမမူ ဂူမျမင္တဲ့ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ကို ပမာျပ ဒါနနဲ႔ အတၱရဲ႕ ဆုိး က်ဳိး ေကာင္းက်ဳိးေတြကို အခ်င္းခ်င္းလက္တုိ႔ သတိေပးရင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြ စံနမူနာယူစရာ ျဖစ္ ေအာင္ ကိုယ္တုိင္ ေျပာင္းလဲ ႀကိဳး ပမ္း ေနထုိင္ လို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တကယ္ ခ်စ္ရာေရာက္ေအာင္၊ တုိင္း ျပည္ကို တကယ္ခ်စ္ရာေရာက္ေအာင္၊ သားသမီးေတြကို တကယ္ခ်စ္ ရာေရာ က္ ေအာင္၊ တပည့္ လက္သားေတြကို တ ကယ္ခ်စ္ရာေရာက္ေအာင္ ေကာင္းမြန္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ျပယုဂ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္သားေတြဟာ တကယ္ သာအက်ဳိးရိွမယ္ဆုိလို႔ကေတာ့ သူခုိး ရိွ ေနရင္ေတာင္ ဘုရားကိုေရႊခ်ဖုိ႔ မႏွေျမာၾကသလို တကယ္သာ စာရင္းအတိအက် ရိွလို႔ ျပည္ သူေတြ အက်ဳိးရိွရင္ အခြန္အခဆုိတာကို ခ်ဳိျမတဲ့အၿပံဳးနဲ႔ အားလံုးက ႀကိဳမယ္ထင္ ဘယ္သူမွမၿငိဳျငင္။
ေလဒီဒိုင္းမြန္း
ေအးခ်မ္းမြန္ Credit To >Popular Myanmar News Journal
Post a Comment